Ahmet Baris Ay Şiirleri - Şair Ahmet Bar ...

Gerçekten de var mısın haşmetli gerçek

Sonsuz şeritli bir yol mudur şu koca evren

Nereden nereye

Kaldı mı
Öyle bir soru
Duvara çakılmış bir hayalet çivi gibi
İşlevini unutmuş
Taşıdığı resimler çoktan düşüp kırılmış
Dün bugün yarın

Sen ki bakmadan görürdün
Okudun göremedin
Yansıtan yerlerimde göründü yüzün

Olabilir de
Olmayabilir de
Mesele etmemeli bunları

Yelkovan ve akrep doğmadan çok önce
Henüz yıldızların delinmediği zifiri bir karanlıkta

Kainat
Hangi yöne baksam sonsuz

Şükretmenin sonu yok
Hep daha kötüsü var
Daha ağrılısı

İçini boyayan bir renksin
Tasarlanmış boşlukların

Dalga boyu gibisin ışığın
Renk senin sayende
Ama gören benim gözlerim

Zaman
Gönlün en geniş çerçevesi

Kuyu suyunda yansıyan aydan
Basamak basamak inilen karanlık

İyi insan mutludur
Üzgün olabilir
Büyük acılar da çekebilir hayatında
Ama mutludur
Işık gibidir mutluluk
Sabittir hızı

Bir şiiri başka bir dile çevirmek gibi
Yalnız yaşamak
Yaşadığın şehirde
İmkansız şey
Gördüğümü duyduğumu anladığımı
Gördüğüne duyduğuna anladığına çevirmek

Zaten iyi bilirdik onları
Zaten cennetti tozdukları
Koparıldı da soldu da öldü

Tekrar açacakmış orada
Sonsuza dek