Ahi Şiirleri - Şair Ahi

Ne nakş éder bizüm ile nigârı gördüñ mi
Ne fitneler koparur rûzgârı gördüñ mi

Bu kanlu kanlu yaşumdan revân olup göz göz
Bu çeşme çeşme akan cûybârı gördüñ mi

Bir yürek yağı ciger vuslası cân pârecigi
Cigerüm paraladı ğamze-i mekkârecigi

Bağrumı lâle gibi odlara yandurdı benüm
Bir siyeh-çerdecigüñ hâl-ı siyeh-kârecigi

Ol ciger-vasla ki biñ câna deger vaslacığı
Hey ne cân pâresi olmış o ciger-vaslacığı

Dehenüñ hastelere ‘ayn-ı şifâhânesidür
Meded öldüm baña bir pâre şeker vaslacığı

Leblerin yâd édicek cismümüze cân geldi
Göñül abdâlı yetiş tekyeye kurbân geldi

Sevin éy dil ki saña derd ü ğam-ı yâr gelür
Sohbet esbâbı gerek hücreye yârân geldi

Sînem içre ‘ışk bir ğamhâneye bünyâd eyledi
Seng-i mihnetle der ü dîvârın âbâd eyledi

‘Işkdur dürlü libâs ile tecellî eyleyen
Gâh özin Şîrîn kıldı gâh Ferhâd eyledi

‘Uşşâkuñı öldürmek ise sende mürüvvet
Ahsent senüñ bâzûña kollaruña kuvvet

Rahm eyleyüben dâr-ı şifâsında habîbüm
Nâfi‘ déyüp içürdi bu sevdâyîye şerbet

Derd ü hesret bu degül kim ola fürkat bâkî
Derd odur kim ben ölem kala bu hasret bâkî

Cân çıkınca hele hıdmetde ben eksük komadum
Eger ölmezsem efendi yine hıdmet bâkî

Güllere dönse ‘aceb mi yüregüm pâreleri
Ğonca-veş ağız açar her yañadan yâreleri

Uşda vardum déyüben göñlümi âvâre kılur
Cânuma geçdi benüm ğamzeñ okı yâreleri

Kemânkeş kaşuñ atdukca bu câna tîr-i müjgânı
Hasedden duşmanuñ cânâ kurur cismindeki cânı

Nifâk édüp göz édermiş tapuña seg rakîb ammâ
Sakın iğvâsına uyma begüm kör eyle şeytânı

Gel sevindür sanemâ lutf u vefâ ile beni
Ki cefâ odları hâk étdi yakup cân ü teni

Ne içün kılmayasın bendeñe lutfuñ nazarın
Bu meseldür ki bilürsin çü severler seveni