Ahi Şiirleri - Şair Ahi

Terk édüp sen şâhı yüz döndürsem ol dergâhdan
Kıbleden dönsün yüzüm nevmîd olam Allâh’dan

Şol kadar çekdüm elif şol deñlü yakdum dâğlar
Kim ser-â-ser cismüme bir hil‘at étdüm âhdan

Her kim ayırmak diler ben kuluñı sen şâhdan
Göreyin merdûd olup sürülsün ol dergâhdan

Hecrüñ odından néce bir cân u dil biryân ola
Bi ’llâh insâf eyle éy dil-ber üşen Allâh’dan

Bâğuñ egerçi gül gibi serv-i bülendisin
Meh-rûlaruñ efendi bu gün şeh-levendisin

Benden olup da kapuñda n’ola kulluk eylesem
Hîç sen bilür misin seni nasıl efendisin

Şehâ bir dil-ber-i nâ-mihribânsın
İgen şîvelüce şâh-ı cihânsın

Kıyâmetsin kıyâmet koparursın
Meger kim fitne-i âhır zamânsın

Âh kim kûyuñdan âhumdur beni mehcûr éden
Bâddur zîrâ mekânından ğubârı dûr éden

Leşker-i hûbâna sen şâhı muzaffer eyledi
Kalb-i ‘uşşâka sipâh-ı ğussayı mansûr éden

Âh kim hâlî degül bir lahza göñlüm âhdan
N’eyleyem bî-çâre dil kurtulmadı eyvâhdan

Sîneme çekdüm ‘Alî’nüñ Zû ’l-fekârı şeklini
Hem anuñ etrâfını zeyn eyledüm yâ Şâh’dan

Bir hasîrüm yoğ iken külbe-i ahzânumda
Bûriyâ nakşı görinür ten-i ‘üryânumda

Sâyemi ben başuma ben gün doğacağın bilürin
Başa ol gün mi doğar sâye görem yanumda

Güzellik nevbahârında cihân bâğı bahâr olsa
Baña ol yüzi gülşensüz gerekmez ger hezâr olsa

Süvâr-ı esb-i nâz olmış güzeller pâdişehler çok
Atı öñince seyr étsem baña bir şehsüvâr olsa

Tîğ-i hecr ile benüm şimdi dilüm yar hele
Dem ola buluşavuz senüñ ile yâr hele

Éy cefâ-hû geleli dünyeye ben şimdiye dek
Görmedüm sencileyin dahı sitemkâr hele

Uçmasun yañlış haberler ol humânuñ üstine
Âşiyân-ı zâğa varmak düşmez anuñ üstine

Toğrıdur çün kim elif gibi nihâl-i kadd-i dôst
Nokta koyan kim durur ‘âlemde anuñ üstine