Ahi Şiirleri - Şair Ahi

Döndüren fânûs-ı çarhı dûd-ı âhumdur benüm
Yanduran hurşiydi âh-ı subhgâhumdur benüm

Mülk-i ğam sultânıyam kim dûd-ı âhum âteşi
Çarh-ı atlas üzre zerrîn bârgâhumdur benüm

Gözi âhûları gel ‘azm-i kinâr eyleyelüm
Biz de begler gibi bir sayd u şikâr eyleyelüm

Başumuz alup ayak götürelüm ‘âlemden
Gel kalender olalum terk-i diyâr eyleyelüm

Ayru düşdüm dôstlar ol serv-i nâzumdan benüm
Rûzgâr ayırdı serv-i ser-firâzumdan benüm

Milket-i hüsnüñ metâ‘ın baña ‘arz étmeñ ki hîç
Yûsuf-ı Mısrî dahı ağmaz terâzûmdan benüm

Devr içinde bir meh-i nâ-mihr ser-gerdânıyam
Bir kemân-ebrû nigâruñ kuluyam kurbânıyam

Halk hayrândur benüm keyfiyyet-i esrâruma
Ben şu ma‘cuncı güzel esrârınuñ hayrânıyam

Tîğ-i ğamzeyle n’ola başumı yâr étse dü-nîm
Kullu fi‘lin sâdirun minhu ‘alâ ’r-ra’si samîm

Ditreme tutsa n’ola şemşiyr-i müjgânuñ görüp
Kullu şey’in bi ’z-zarûri hâfin ‘an sayfin harîm

Bir vefâsuz yâra dil vérdüm yañıldum bilmedüm
Eşk-veş yolında döküldüm saçıldum bilmedüm

Şehr-i vasluñ kal‘asın top yıkmış édi dôstum
Leşker-i hecrâna döymezmiş yañıldum bilmedüm

Ne bilsün halk-ı ‘âlem ben néce hem-demden ayrıldum
Gözüm yaşıyla bir ben bilürem kim nemden ayrıldum

Néce sıhhat bulam şimden gérü ben haste éy yârân
Tabîb-i cân ü dil olan Mesîhâ-demden ayrıldum

Bu dil-i evrâkda hattuñ âh-ı şâhumdur benüm
Servi-i sebz-i kabâ-pûş ol efendümdür benüm

Ben Hüseynîyem şehâ kim Kerbelâ abdâlıyam
Tîr-i müjgân ile sînem bir nişânumdur benüm

Ğamzeñ okına nişân olmağa cân ü ten baña
Halka halka dâğlar geydürdi bir cevşen baña

Lâle gibi çünki ben sahrâ-nişînler şâhıyam
Kırmızı eyvân yéter bu kanlu pîrâhen baña

N’ola hâlüm ki esîr-i ğam-ı hecrân oldum
Bilmezem n’eyleyeyüm vâlih ü hayrân oldum

Kendümi dâne-i hâlüñ gibi cem‘ étmiş iken
Zülfüñi yâd édicek bâd-ı perîşân oldum