Ahi Şiirleri - Şair Ahi

Kâse-i zehr-i felâket başuma efser yeter
Egnüme zillet libâsı câme-i zîver yeter

Şâh-ı ‘ışkam kûs-ı rihletle fenâdan göçmişem
Baña hecrân leşkeri mülk-i ‘adem kişver yeter

Vaktidür eflâke çıkarsa fiğân u nâleler
Dâğ-ı mihnetden açıldı sînem üzre lâleler

Şol kadar câna teb-i hecrüñ harâret vérdi kim
Penbe ile tamzırur su ağzına tebhâleler

Saña duşmanluk eylemiş ağyâr
Gör e şol Tañrı düşmanın éy yâr

Bezdüm usandum ol sanemden dér
Gör neler dér şu Tañrıdan bîzâr

Zâhidâ içseñ eger sen de bizüm şerbetümüz
Gün gibi zâhir olurdı saña keyfiyyetümüz

Éy ‘azîzüm néce bir ‘âleme dellâl olalum
Yûsuf-ı Mısr bizüm bilmeyicek kıymetümüz

Dâğ oldı lâle gibi dil-i bî-karârumuz
Himmetle gör neler bitürür hâksârumuz

Şehbâzıyuz bu mîşe-i ‘ışkuñ ki her zamân
Şâhin bakışlı bir balabandur şikârumuz

Şol melek-hû kim kılur şimdi felek ikbâl aña
Rahm éde şâyed göñül var eyle ‘arz-ı hâl aña

Çihre-i zerdüm benüm fâş étmesün déyü ğamuñ
Çekdi hûn-ı dîdeden eşküm nikâb-ı âl aña

Ol elif-kâmete biz serv-i dilârâ démezüz
Serv-kaddür ol elif-kad aña biz lâ démezüz

Tûbî-i cennet ise kuçmağa el vérmeyicek
Dil-ber-i serkeşe biz serv-i dilârâ démezüz

Cemâlüñ şem‘-i tâbıyla yanan dillerde dağ olmaz
Gözüñ bîmârı olan dil ölür derd ile sağ olmaz

Yüzüñ mehtâb-ı şevkından ne tañ olsa géce gündüz
Cemâlüñ şem‘-i rûşendür aña beñzer çerâğ olmaz

Duşman söziyle küsdi bize yâr-ı cânumuz
Kalmadı tende bu ğam ile yarı canumuz

Hâr-ı cefâlar ile neler çekdügüm benüm
Söyler çemende bülbül olup kıssa-hvânumuz

Éşitdüm bir cefâ-kâra o meh-rû mübtelâ olmış
Bi-hamdi ’llâh benüm gibi o dahı mübtelâ olmış

Démişler kim vefâsuzdur ‘adûlar yâr içün yâra
Meded hey ol semen-sâya yazuklar iftirâ olmış