Sen kemân-ebrû içün olalı kaddüm yâ Latîf
Rûz u şeb vird-i zebân édinmişümdür yâ Latîf
Levh-i zerde gör ki sîm-âb ile ne nakş étmişem
Sanma zer-gerlikde sen üstâdsın tenhâ Latîf
Nigârâ çeşm-i fettânuñ be-ğâyet ğamzekâr ancak
Cigerden tîr-i müjgânuñ geçüp câna kıyar ancak
Güzellik câme-hvâbında yatup mağrûr-ı hüsn olma
Nazar kıl hâl-i ‘uşşâka ki ‘âlem bî-karâr ancak
Bu dem bôstân bu dem bôstân budacık
Bize bî-gâne gibi âşinâcık
Kamer devrindeki gül yüzlilerden
Güzeller şâhı dil-ber Mustafâcık
Bir güzel sevdüm yine kim hüsnüñüñ pâyânı yok
Cânuma cevr ü cefâsınuñ dahı oranı yok
Sidre gibi Müntehâ-kaddi salaldan sâyesin
Ravzada salınmağa serv-i sehînüñ cânı yok
Âh kim cevrüñüñ nihâyeti yok
N’édeyin ‘ışkumuñ da ğâyeti yok
Beni zulm ile öldürür âhır
Néce kâfir durur ‘inâyeti yok
Cânâ götür yüzüñden lutf eyleyüp nikâbuñ
Étme nihân cemâlin ebriyle âfitâbuñ
Bezm-i şerefde toğdı yılduzı ‘âlî şem‘üñ
Olursa müşterîsi sen şem‘-i mâhitâbuñ
Gözlerüm yaşı şarâb-ı erğavân oldı baña
Senden ayru içdügüm éy dôst kan oldı baña
‘Akl u sabrum kârbânın urdı bir kâfir benüm
Hey müselmânlar meded kim çok ziyân oldı baña
Kabrüme dökülen gözi yaşı nigârumuñ
Nergis bitürdi dâiresinde mezârumuñ
Sûsenler olmasun mı benüm ravzam üsti kim
Hancerlerinden ölmişem ol gül-‘izârumuñ
Sôfî ne sorayın saña ol şâhı severseñ
Mescidde bu ğâvğâ nedür Allâh’ı severseñ
Hâk-i kadem-i yârı hemân başuña görme
Éy bâd-ı sabâ yürüdügüñ râhı severseñ
Hükm-i takdîrüñe çün érmedi tedbîr senüñ
Fikr-i tedbîr benüm kısmet-i takdîr senüñ
Bir başum bir kılıcuñ bir sen ü bir ben berü gel
Bu cihân böyle olur bir benüm ü bir senüñ
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!