Ahi Şiirleri - Şair Ahi

Allâh Allâh ne nâzenîn olduñ
Âfet-i sabr u ‘akl u dîn olduñ

Bûstân-ı letâfet içinde
Gül-i nesrîn ü yâsemîn olduñ

Gel e gel bir tarafa nâz ile seyrân éderek
Gülerek ‘arz-ı ‘izâr-ı gül-i handân éderek

Ol tabîb-i dil ü cân âh ki ben hastesini
Öldüriser bigi bir gün yine dermân éderek

Dün gün artar eksük olmaz rûy-i zerdüm var benüm
Hîç etibbâ-yı cihân bilmez ne derdüm var benüm

Dutmasun mı âh-ı zârum ‘âlemi bülbül gibi
Reşk-i gülzâr-ı İrem bir tâze vérdüm var benüm

Câme-i sebz ile bir serv-i bülendüm var benüm
Serv gibi sebze-pûş olmış efendüm var benüm

Bu dil-i âvâre bir yérden ékisini sever
Çifte öksüzler dakınmış bir levendüm var benüm

Yérde kalmaz âteş-i âh-ı sehergâhum benüm
Tokınur çarhuña bir gün éy felek âhum benüm

Sâye-veş üftâde kullardan yanuñca kimse yok
Gün gün tenhâ yürürsin éy yüzi mâhum benüm

Şol kadar lâle gibi kanlara ğark oldı tenüm
Kabrüm üzre açılan lâleye döndi kefenüm

Vaslalardur ki ciger zahmını bend étmek içün
Yaralu sînemüñ üstinde benüm pîrehenüm

Sîne-i sad-pârede dâğ-ı nihânum var benüm
Öksüzem koynumda bir göynükli nânum var benüm

Ben dédüm la‘l-i leb-i yâra sözüñ varsa eyit
Dédi söz söylemege aña ne cânum var benüm

Hâ çeker yaşum beni durmaz bu deryâdan yaña
Seyre çıkmışdur meger dil-ber Kalata’dan yaña

Kandasın éy serv kim bâğuñ gül ü nergisleri
Göz kulağ olmış durur sen serv-i bâlâdan yaña

Tâlib-i iksîr-i ‘ışkam rûy-i zerdüm var benüm
İşüm altun eyledüm kimden ne derdüm var benüm

Zahm-ı tîrüñden zırıhlar dağlar cevşenlerüm
Şâh-ı ‘ışkam ğam sipâhıyla neberdüm var benüm

Âteş-i ‘ışkuñla başda dûd-ı âhum var benüm
Bir kızıl börk ile bir perr-i siyâhum var benüm

Kirpügüñ ebrûlaruñ göñlüm kemân u tîr édüp
Çifte yaylu çifte oklu bir sipâhum var benüm