Agah Şiirleri - Şair Agah

Olsa ne denlü hâke berâber serîrimüz
Şebnem misâl cebhe-i hûrdur mesîrimüz
Ser-mest ü şûh-ı bî-ser ü sâmân-ı ‘âlemüz
Âlüftelükde çeşm-i bütândur nazîrimüz
Mazmûn-ı ser-nüviştimüz âşüfte olmadur
Gûyâ sevâd-ı zülf ile yazmış debîrimüz

Dil ki pür-sûz ola âh itmemek âsân olamaz
Fâş olur dûd-ı siyeh şu‘lede pinhân olamaz
Dil-i nâ-şâdımuzı va‘de-i vasl itmez şâd
Pertev-i mihrden ol şem‘-i firûzân olamaz
Pâyine halka-i dâm itmişüz âgûşumuzı
Bizden ol vahşî-i rem-gerde girîzân olamaz

Ma‘şûk-ı perîşân nazarun derdi çekilmez
Dildâdesi çok sîmberün derdi çekilmez
Dendân-ı tama‘ çekmededür hûb-ı ‘ilâcı
Yoksa o sitemger püserün derdi çekilmez
Bir dem heves-i zülf-i siyehkârsuz olmaz
Sevdâ ile âlûde serün derdi çekilmez

Tıfl-ı dili o zülf-i semensâda beslerüz
Kaysı şikenc-i turre-i Leylâda beslerüz
Çıkmaz hayâl-i kaddi dil-i dâgdârdan
Ol lâlezârı sâye-i tûbâda beslerüz
‘Uzlet-nişîn-i hicr iderüz tâ’ir-i dili
Şehbâzı âşiyâne-i ‘ankâda beslerüz

Alınca destine tîr ü kemân-ı nâz u ‘itâb
Niyâzmend olur evvel nişân-ı nâz u ‘itâb
Nigâh-ı lutf ile de gâh gâh tecrübe it
Dil ehline nice bir imtihân-ı nâz u ‘itâb
Te‘âkub itmede de birbirini bu gülşende
Bahâr-ı mihr u mahabbet hazân-ı nâz u ‘itâb

Pîç ü tâb-ı dil hayâl-i yârı teshîr idemez
Cevher-i âyîne pây-ı ‘akse zencir idemez
Ben o vîrângerde-i ‘aşkum ki hâk-i lâ-mekân
İmtizâc-ı âb-ı hayvân ile ta‘mîr idemez
Tab‘-ı şûh olmaz perîşân dahl-ı her nâ-ehlden
Reng-i şem‘-i tavr-ı bâde âh tagyîr idemez

Olalı dil o ser-i zülf-i girih-gîrde habs
Oldı gûyâ ki figân halka-i zencîrde habs
Eylemiş var ise bu sâkî-i nüh-peymâne
Bâde-i ‘ayşını meyhâne-i takdîrde habs
Kalmasa hâtır-ı sayyâd bir âh ile olur
Eylemek kuvvet-i pervâzı per-i tîrde habs

Benem ol rind-i tehî kîse-i bâzâr-ı heves
K’olmışam bin meh-i Ken‘âna harîdâr-ı heves
Bî-eser nâle-yi de gûş iderüz ragbetle
Depredür derdimüzi şekve-i bîmâr-ı heves
Bir kez âyîneni de jeng-i hevesden pâk it
Niçe bir nakş u nigâr-ı der ü dîvâr-ı heves

Tehîdür bâr-ı âb u dâneden kâşâne-i müflis
Kanâ‘atdur hemîşe ked-hüdâ-yı hâne-i müflis
Güşâd-ı ‘ukde-i zülf-i emel gâyet de müşkildür
Revâdur olsa dendân-ı tama‘dan şâne-i müflis
İder rûz âftâb u şeb şu‘â‘-ı mâh ile ülfet
Visâl-i şem‘den mahcûbdur pervâne-i müflis

Nesîmâsâ bu cism-i hâksâr itmez karâr efsûs
Niçe sâ‘atde bilmem kopdı yerden bir gubâr efsûs
Neşât-ı vaslına endûh-ı hicr-âlûdedür dehrün
Ne çâre sa‘y ile olmaz cüdâ meyden humâr efsûs
Perîşân göricek sünbül gibi agyâr destinde
Gönülden çıkdı âh ile hevâ-yı zülf-i yâr efsûs