Şikeste dillere bakmaz o ‘işveger bilmez
Ki pârelense de âyînemüz keder bilmez
Eger bu baht ile hem-bezm-i âftâb olsak
Misâl-i zülf-i bütân şâmımuz seher bilmez
Gelince bezmimüze zâhid olma lenger-rîz
Ki keştî-i meyimüz mevce-i hatar bilmez
Kemâl-i hüsne bu yetmez mi şöhre-yâb sana
Ki her sabâh çıkar karşu âftâb sana
Yem-i sirişkümi sûz-ı dil itdi huşk henûz
Ne âteş eyledi ey şûh eser ne âb sana
Nühüfte olma gamunla hayâl olanlardan
Zamân-ı hüsn olur âhır hayâl ü hˇ âb sana
Dem-i visâlde hicrân-ı yâra muntazıruz
Neşât-ı bâdeyi gördük humâra muntazıruz
Bahâne-cûlaruz ey mâh sürme kûyundan
Virilse biz de dil-i bî-karâra muntazıruz
Leb-â-leb âh u figân ile bülbülüz ancak
Füsürde hâtırımuz var bahâra muntazıruz
Vasl içün hâtır-ı hicrân-zede minnet çekmez
Bezm-i dildâr bihişt olsa da hasret çekmez
Şer‘ide tevbe idi mâni‘-i vuslat gelsün
Sâkiyâ duhter-i rez boşuna ‘iddet çekmez
Saht-ı cânlukda unutdurdı gönül Ferhâdı
Ne kadar kûh-ı gamı çekse de zahmet çekmez
Lebin ki hışm ile âlûde-i ‘itâb iderüz
Hezâr nükte-i neşvede intihâb iderüz
Visâline hat-ı sebz oldı Hızr-ı râh henûz
O şûha ‘arz-ı merâm itmege hicâb iderüz
O turfe bâde-keşânuz ki istesek felegün
Gazâl-i mihrini bir âhla kebâb iderüz
Sabr-kîşüz kayd-ı âb u dânemüzden geçmişüz
Murg-ı dest-âmûz-ı ‘aşkuz lânemüzden geçmişüz
Çokda itme bî-sebeb âzürde-i seng-i cefâ
Biz meger cânâ dil-i dîvânemüzden geçmişüz
Harf-i telh-i nâsuhân u zehr-i çeşm-i yârdan
Cân-ı şîrinden degül cânânemüzden geçmişüz
Gâh câm-ı mey ü gâhi gam ile eglenürüz
Her nefes bir dem ü bir ‘âlem ile eglenürüz
Dil-i mahzûn yine hasret-keş-i tenhâyî olur
Vâki‘ oldukça ki bir hem-dem ile eglenürüz
Bir zamân tûl-ı emel mâye-i sevdâmuz idi
Şimdi ol zülf-i ham-ender-ham ile eglenürüz
Ne mümkün eylemek ey mâh def‘-i gam sensüz
Ki neş’e-i mey olur mâye-i elem sensüz
Figân ki eyledi âhır mukîm-i tenhâyî
Sirişk-i hûni vü efgân dem-be-dem sensüz
Harâb yegdür o dil k’olmaya hırâmgehün
Ki sahn-ı bütkededür sâha-i harem sensüz
Olmaz nigeh-feşân meh-i ‘âlî-cenâbımuz
Gör tâli‘î ki şîşeden inmez şarâbımuz
Nazzâre-i ‘izârı unutdurdı girye’î
Mahv oldı tâb-ı âteş-i gülden gülâbımuz
Ol derd-nâk-i nüsha-i ‘aşkız ki ser-be-ser
Yazıldı hûn-ı bülbül ile fasl u bâbımuz
Ol denlü bezm-i yârda germ-ülfet olmışuz
Gûyâ ki tab‘-ı bâdede keyfiyyet olmışuz
Her dâg-ı tende bir sanemün yâdgârıdur
Âyîne-i hezâr perî tal‘at olmışuz
Sermâye bahş-ı haclet olur i‘tibârımuz
Dûş-ı cihânda hil‘at-ı ‘âriyyet olmışuz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!