Agah Şiirleri - Şair Agah

Ol iki nergis-i mestün ki nâ-tüvânı bizüz
Helâk iderse yine meyl-i sürmedânı bizüz
Sirişkimüzle olur olsa hâtırı tatyîb
O tıfl-ı hûr-ı siriştün gülâbdânı bizüz
Bizi felek de o mehpâreden cüdâ idemez
Ki burc-ı mihr ü mahabbetde Ferkadânı bizüz

Murg-ı dili o şûha nisâr itmek isterüz
‘Usfûr ile hümâyı şikâr itmek isterüz
Bî-behreyüz neşât-ı cihândan o denlü kim
Hamyâze ile def‘-i humâr itmek isterüz
Rengîn terânemüzle hınâdan kalur mıyuz
Mazmûn-ı bikri beste-nigâr itmek isterüz

Meger ki kişver-i hûbî musahhar oldı sana
Ki ceyş-i fitne vü âşûb çâker oldı sana
Bürîde oldı ser-rişte-i vidâd-ı rakîb
Egerçi her suhanum tîg u hançer oldı sana
Kimün güdâhte oldun nigâh-ı germinden
Ki çeşm-i âyîne hurşîd-i mahşer oldı sana

İ‘tibâr-ı halkdan bîgâne olmışlardanuz
Çok zamân ‘ankâ ile hemhâne olmışlardanuz
Kayd-ı zülf-i yârdan mümkün midür olmak halâs
Pîç ü tâb-ı turre-i cânâne olmışlardanuz
Duhter-i rez bi-sebeb gözden bırakmışdur bizi
Hasret-endûz-ı leb-i peymâne olmışlardanuz

Dilde yârun gamı da zevk u safâdan kalmaz
‘Aşk vîrânesinün cugdı hümâdan kalmaz
Va‘de-i güzîne yârun oluruz dildâde
Teşneye mevc-i serâb âb-ı bekâdan kalmaz
Çok da herkesle hakîkatli bulunma cânâ
Bî-vefâlukda mahallende vefâdan kalmaz

Nakş-ı gam tutmaz dil-i âzâdemüz
Nâz ider hurşîde levh-i sâdemüz
Neşve-i hikmet virür her katresi
Çıkmış Eflâtûn humından bâdemüz
Seyrimüz tayy-ı makâmât itmedür
Târ-ı kânûn-ı zemîndür câddemüz

Ne cefâ-yı yâr u ne agyârdandur şekvemüz
Ceng-cû bed-hû dil-i bîmârdandur şekvemüz
Bâga gitmez nâle vü feryâd-ı bülbülden kaçar
Söze gelmez bir gül-i bî-hârdandur şekvemüz
Baht-ı hˇ âb-âlûd yegdür fitne-i bîdârdan
Mübtelâ-keş çeşm-i mest-i yârdandur şekvemüz

Cânâne nâz-keş ise cânâneter bizüz
Bîgânelük idenlere bîgâneter bizüz
Dîvâne meşrebân ile dîvâne meşrebüz
‘Âkıller ile ‘âkıl u ferzâneter bizüz
Ne bâde vü ne câm ne meyhâne görmişüz
Mestâne çeşm-i dilber ü mestâneter bizüz

‘Âcizâne cezbemüzle dilrübâdan kalmazuz
Gözde berg-i gâhuz ammâ kehrübâdan kalmazuz
Sürme gibi çeşmine çeksün felek her subh u şâm
Hâk iderse gayret idüp tûtiyâdan kalmazuz
Rızkımuz gerçi ayagıyla gelür bulur bizi
Hırsı gör ser-geştelükde âsiyâdan kalmazuz

Hûb-rûlarda nîk-hû olmaz
Olmaz ey şûh kîne-cû olmaz
Çehre-i ehl-i ‘aşk kâhîdür
Mestî-i gamda reng-i rû olmaz
Ne bilür kadr-i bâdeyi zâhid
Âb-ı engûr ile vuzû‘ olmaz