Agah Şiirleri - Şair Agah

Olmayınca ol nihâl-i nâzenîn kâmet-nümâ
Gülşen olur çeşmüme bir dûzah-ı cennet-nümâ
Âh-ı serd-i ‘âşık-ı pervâne-meşrebden sakın
Olmasun şem‘-i ruhun her yerde germiyyet-nümâ
Âhû-yı çeşmin ne mümkün beste-i dâm eylemek
Kâh olurken kendü zülfünden yel-i vahşet-nümâ

Yârun etvâr-ı perîşânını bilmez degülüz
Hande-i çâk-ı girîbânını bilmez degülüz
Deheninden haber alduk biz o nahl-ı nâzun
Lezzet-i sîb-i zenahdânını bilmez degülüz
Güni togmış gibi kevkeblice dildâdelerün
O mehün dün gice yârânını bilmez degülüz

‘İşret demi câvidân bulunmaz
Gül bâgda her zamân bulunmaz
Dil-mürde neşât-ı ‘aşkı bilmez
Iklîm-i ‘ademde cân bulunmaz
Destâr-ı gül oldı lâne-i zâg
Bülbüllere âşiyân bulunmaz

Kâr itdi yâra âh-ı dil-i şu‘le-zâdımuz
Âhır revâc buldı metâ‘-ı kesâdımuz
Mümkün mi bir de nâm-ı nigû itmek ârzû
Nakş oldı çünki seng-i melâmetde âdımuz
Olsak ‘aceb mi şâne-sıfat biz de mû-şikâf
Hatt-ı ‘izâr-ı yârda çıkmış sevâdımuz

Tâ oldı evcgâh-ı kanâ‘atda hânemüz
Fark-ı hümâya sâye salar âstânemüz
Tîr-i murâda ruhsat-ı pervâz virmezüz
Yoksa kemânda çille-nişîndür nişânemüz
Geh la‘l-i yâra meyl iderüz gâh hâline
Dâ’im diyâr-ı hüsne çeker âb u dânemüz

Cerîde-i dili her geh ki yâra gösterirüz
Terahhum itmek içün pâre pâre gösterirüz
Hıtâb idüp dil ile la‘l-i yârı söyleşirüz
Marîz-ı ‘aşka rumûz ile çâre gösterirüz
O şûh-mest tebessüm idince âh iderüz
Gül-i ümîdi nesîm-i bahâra gösterirüz

Biz neş’e-şinâs-ı la‘l-i yârüz
Biz mest-şarâb-ı hoş humâruz
Gül-gonçe-i tab‘ımuz açılmaz
Me’yûs-ı hezâr-ı nev-bahâruz
Bir şûh-ı kumârbâz elinden
Ser-tâ-kadem üstühˇ ân çözâruz

Dîdeden şahs-ı hayâli o mehün hîç gitmez
Nâ’ilüz bir meh-i Ken‘âna ki olmaz yetmez
Dil-i ‘uşşâk gibi sevdügi yer olmayıcak
Bâg-ı cennetde bile tohm-ı mahabbet bitmez
Üzülen yerde döker rişte-i ümîdi gönül
Hele bu hûyı güzel kim ucın alıp gitmez

Cefâ vü cevre mukâbil vefâdur itdügümüz
Bizümde halk ile zâhid riyâdur itdügümüz
Kabûl olur degül ey dil merâmımuz bilürüz
O şûhı söyledüp ancak ricâdur itdügümüz
Gamunla her gice halvet-sarây-ı hâtırda
Şikâyet olmasun ey meh safâdur itdügümüz

Kimdür harâb-ı ‘aşk ile ma‘mûr eger bizüz
Yokdur cihânda gamzede mesrûr eger bizüz
Nâ-ehl elinde böyle perîşân terennümüz
Yokdur kusûr nâlede tanbûr eger bizüz
Görme hakîr her ne kadar bî-vücûd isek
Çekmez sipihr gönlümüzi mûr eger bizüz