Bakma ol gülşene kim dest-i sabâ gülçîndür
Sîlî-i bâd ile ruhsâr-ı güli rengîndür
Dîde-i âyîneden hüsnine tahsîn ister
Nâzenînüm o kadar ‘işveger ü hodbîndür
Telh-kâm-ı ebed itse n’ola Ferhâd gamı
Duhter-i rez dahı öz başına bir Şîrîndür
Güşâde olmadı ol gonçenün melâli nedür
Hazân mıyuz o gülün bizden infi‘âli nedür
Nigâhdan müte’ellim niyâzdan bî-zâr
O şûha ‘arz-ı merâm itmenün melâli nedür
Tamâm-ı ‘ömr humâr-ı firâk ile geçdi
Bilinmedi dahı keyfiyyet-i visâli nedür
Yâr ile seyr-i çemenzâr idecek günlerdür
Reşkden bülbüli bîmâr idecek günlerdür
Geçmede hayf ki ta‘tîl ile eyyâm-ı bahâr
Sebak-ı ‘işreti tekrâr idecek günlerdür
Sohbet-ı halk dil-i rûşeni târîk eyler
Der-i âyîne-i dîvâr idecek günlerdür
N’ola ‘işret olursa dem-be-dem nâ-bûd u nâ-peydâ
Biz oldukda taleb-kâr oldı gam nâ-bûd u nâ-peydâ
Nice ehl-i suhan dil-hˇ âhı üzre itsün evsâfun
Olur vasf-ı dehânunda rakam nâ-bûd u nâ-peydâ
‘Aceb mi ey perî-ruhsâr olursa reşk-i rûyundan
‘Adem ketminde gülzâr-ı İrem nâ-bûd u nâ-peydâ
Kimine neşve-i mey kimine düşnâm virür
Giderek hâtem-i la‘lün dahı çok nâm virür
Öyle mahmûr- nigâhuz ki bize çeşmi degül
Şimdi nakş-ı kademi bâde-i gülfâm virür
Dili bir va‘desi de eylemedi şîrîn-kâm
Ol nihâl-i emelüm hep semer-i hâm virür
Yâr hâl-i dil-i nâlânı ne bilsün nicedür
Çekmeyen mihnet-i hicrânı ne bilsün nicedür
Gonçeveş anlamayan zevkıni âşüfteligün
Hâlet-i çâk-i girîbânı ne bilsün nicedür
Cevr idüp lutf-ı kıyâs itdügi çokdur bilürüz
O perî ‘âdet-i insânı ne bilsün nicedür
Rakîbi meclisine mahrem itmesen ne olur
Gürûh-ı ehremeni âdem itmesen ne olur
Gül-i ‘izârını eşkümle itme pejmürde
Şerâr pâreleri şebnem itmesen ne olur
Gazâl-ı vahşî-i çeşmün bizümle râm oldı
Sen ey perî dahı bizden rem itmesen ne olur
O şûh-ı âyîneveş gayre rûz u şeb görinür
Bizüz ki nîm-nigâh eylesek ‘aceb görinür
Riyâ diyârınun âyîni turfe âyîndür
Ne denlü terk-i edeb itseler edeb görinür
Kimi ki zâhir ile Bâyezîddur dirsen
Bakılsa çeşm-i hakîkatle Bû Leheb görinür
Beni her şeb o gül-ruhsârdan mehcûrdur dirler
Ne devletdür kişi mahzûn iken mesrûrdur dirler
Ne keyfiyyet virür ‘uşşâka bilmem yâd-ı la‘lün kim
Kimin mestâne dirlerse kimin mahmûrdur dirler
Ne bilsünler bütân-ı seng-dil hâl-i dil-i zârı
Habâbı görmeyenler kâse-i fagfûrdur dirler
Şehîd-i ‘aşk mezârında sanma lâle çıkar
Derûn-ı dildeki âh-ı hezâr-sâle çıkar
Dökündi hûn-ı ciger cûş-ı giryeden şimdi
Sirişk yerine çeşmümden âh u nâle çıkar
Esîr-i mihnet-i devrân o tîre-bahtam kim
Felekden eylesem ümmîd-i mâh hâle çıkar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!