Agah Şiirleri - Şair Agah

O şûhdan suhan-ı âşinâ ne mümkündür
Dehân-ı gonçeden âhır sadâ ne mümkündür
O nâz ki sende bu baht-ı siyeh ki var bende
Husûl-ı kâm-ı dil-i mübtelâ ne mümkündür
Olur mı murg-i dil âzâd dâm-ı zülfünden
Ham-ı kemend-i kazâdan rehâ ne mümkündür

‘Alâkasuz sitem-i rûzgârdan ne alur
Çü sâye pây-ı sebük-seyr hârdan ne alur
Şikest-i sâgar ile bir bilür şikest-i dil
O mest-i nâz u gurûr inkisârdan ne alur
Nihâl-i kâmeti âb-ı hayâta nâz eyler
Ya rîziş-i müje-i eşkbârdan ne alur

Lebün ki tarz-ı suhanda cevâbı şîrîndür
Ne gülşenün gülidür kim gül-âbı şîrîndür
Nihân olur şekeristâna merdüm-i çeşmi
Bahâr-ı hüsnünün ol denlü hˇ âbı şîrîndür
Bu bezmde nice def‘ eylesün gamın ‘âşık
Ki ‘ayş-ı meclis-i telh u şarâbı şîrîndür

Ne çeşm-i fitne-cû ne turre-i pür-pîç u tâb ister
Dil-i dîvâne ancak kendüye bir ıztırâb ister
Leb-i la‘lün cevâb-ı şâfî-i ehl-i tazallümdür
Eger rûz-ı kıyâmet Dâver-i mahşer hesâb ister
Harâbât-ı mugân ma‘mûr olursa n’ola gitdükçe
Ki çeşmün zühd ü takvâhânesin dâ’im harâb ister

Komadı dilde melâl ü keder aslâ sahbâ
Virmedi böyle neşât olalı sahbâ sahbâ
Yârsuz tab‘ımuz efsürdedür ol mertebe kim
Bilmezüz içdügümüz âb mıdur yâ sahbâ
Küfr ü İslâmı katar birbirine meykede de
Olıcak mevc-nümâ çün hat-ı tersâ sahbâ

Egerçi sohbet-i hoş-meşrebân hep dâfi‘-i gamdur
Hoş olsun vakti kim pîr-i mugân bâbâ-yı ‘âlemdür
Dil-i mecrûhunı gösterme hikmet nâ-şinâsâne
Bu Eflâtûnlarun merhemleri merhem degül semdür
Bed ü nîk müsemmâ zâhir olmaz ismden ey dil
Kıyâs itme her İbrâhîm İbrâhîm Edhemdür

Dil hayâlünde hayâlün dil-i bî-tâbdadur
Gâh mey şîşede geh şîşe mey-i nâbdadur
Çekilür nâzı meger ol meh-i çâr ebrûnun
Hüsninün arkası şimdi iki mihrâbdadur
Oldı ümmîdlerün hâsılı ser-gerdânluk
Sanki nahl-i emelün rîşesi girdâbdadur

Çeşmi gâhî ki füsûn itmege bünyâd eyler
Şive vü nâzda sad-mes’ele îcâd eyler
‘Aşk her dem bana rüsvâluk ile müjde ider
İder ammâ ki ne Mecnûn ü ne Ferhâd eyler
Zîb içün sûret-i zîbâsına bakdukça o şûh
Safha-i âyîne-i hâne-i Bihzâd eyler

Dil ki ol nâ-mihrbândan ülfet ümmîdindedür
Pertev-i mehtâbdan germiyyet ümmîdindedür
Pây-ı yâra sanma ‘âşık bî-sebeb üftâdedür
Mihrden mânend-i şebnem rif‘at ümmîdindedür
Nice âsâyiş bulur ol derdmend-i ‘aşk kim
Çeşm-i bîmâr-ı bütândan sıhhat ümmîdindedür

Egerçi dost yanında gedâlıgum vardur
Zamâna reşk idecek pâdişâlıgum vardur
Henûz sâde midür kîne-cû mıdur bilmem
Ki tâze-‘aşkum u nev-mübtelâlıgum vardur
Helâk-i gamze-i nâ-mihribânunam ey şûh
Terahhum eyle ki gâyet fenâlıgum vardur