Cânâ yeter agyâr ile hemhânelük itme
Güldürme sana ‘âlemi dîvânelük itme
Ey mâhlikâ gün gibi her hâneye girme
Her bezmde çeşmün gibi mestânelük itme
Her bir saneme itme gönül meyl-i perestiş
Büthânelerün şem‘ine pervânelük itme
Kemâl-i hüsn ile ol şûh-ı nâzenine hased
Ki ‘ismet eyleye pâkî-i dâmenine hased
Göreydi dest-i nigârin-i yârı gülşende
İderdi dâmen-i gülçîn o âstîne hased
Gönülde var yine bir tâze dâg-ı hasret kim
Nümâyişine ider lâle reşk ü sîne hased
Neylerüm mihr ü mehi ‘ârız-ı cânân bu ise
Bâg-ı cennetde bulunmaz gül-i handân bu ise
Hâleden boynına tavk itse revâdur kameri
Ol yüzi reşk-i kamer serv-i hırâmân bu ise
Dil-i dîvâneye yer mi bulunur sahrâda
Cezbe-i silsile-i zülf-i perîşân bu ise
Esîr-i mihnet oldum ‘âşık-ı mahzûnun oldumsa
Günehkâr olmadum ey bî-vefâ meftûnun oldumsa
Hemîşe zehr-i gam perverdeyem düşnâm-ı telhundan
Eger bir lahza hem-bezm-i leb-i meygûnun oldumsa
Sebeb yâ zülf-i pür-ham yâ leb-i şîrinün olmışdur
Senün ey şûh eger Ferhâd eger Mecnûnun oldumsa
Der-i neşât o denlü güşâde oldı bize
Gelince nükhet-i gül bûy-ı bâde oldı bize
Müdâm kişver-i ma‘nâyadur ‘azîmetimüz
O reh-revüz ki şak-ı hâme câdde oldı bize
Gam eksik olmadı şürb-i müdâm-ı sahbâdan
Humâr u dürd-i ser ancak ziyâde oldı bize
Devât-ı sîmdür ol dilsitânun sanma yanında
Kazâ şekl-i yed-i beyzâyı göstermiş miyânında
Figân iden tehî tîg-ı cefâda nâledür yâhûd
Nihândur rişte-i cân hâme-i ‘anber-feşânında
Hilâl-i nâhunın da kiklini kat‘ idicek gâhî
Hümânun magz-ı devlet âteş olur üstühˇ ânında
Mest-i hüsnüm ki çıkup nâz ile cevlâna gele
Âdem ister ki ayagın süre meydâna gele
Koyalum murg-ı dili lânede bülbül yerine
Şâyed ol gonçe-dehen seyr-i gülistâna gele
Va‘de-i vaslına hatt gelme degül dildârun
İdeyüm sabr ki hatt-ı leb-i peymâne gele
Ey gönül vasl ile şâdân olamazsın çok da
Hicr ile dest ü girîbân olamazsın çok da
Âdemin ‘aklın alur çeşm-i siyeh-mesti gibi
Mey-perest-i leb-i cânân olamazsın çok da
Merhemâsâ ne kadar yâra ezilsen de gönül
Sen senün derdine dermân olamazsın çok da
Nevîd-i vaslı yeter geldi yârimüz gelse
Karâr u sabr-ı dil-i bî-karârımuz gelse
Olurdı kevkeb-i tâli‘den intikâm almak
Felek müsâ‘id olup şehr-yârımuz gelse
Gönül tulû‘-ı meh ü mihr-i çarhdan geçdük
Çerâg-ı bezm-i şeb-i intizârımuz gelse
Ey secdegâh-ı ins ü melek hâk-i merkadi
Vey lutfı perde pûşî-i ruhsâr her yedi
Râh-ı Hudâ da Hızr olamaz hem-‘inân ana
Her kim ki oldı pey-rev-i şer‘-i Muhammedî
Ey ser-firâz-ı tâc-ı “Le amruke”habîb-i Hakk
Sen muktedâ vü hayl-i resül sana muktedî
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!