Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

Gönül huzur ile doldu,
Yalancı tebessümler buselere kondu,
Islak gözyaşları nemle dolu,
Keşke bayram fakirlere bayram olsa..

Derler ile uyanıldı sabaha,

Çağdaşçılığın sefil maymunları,
Bre deyyus, avunmak seni afalladı,
Müslümanın mahremine odaklanmak,
Seni sefil yaptı, seni palyaço yaptı..

Maskeyi kalkan yaptın yüzüne,

Müslüman değil desen değil,
Müslüman desen camide değil,
Boşa mı 5 vakti kulaklarımıza üfleniyor,
Boşa mı dünya her güne doğumda zikreyliyor..

Kalplerde nakış günaha meyletmiş,

Halim perişan elimden aldı yâri bir yabancı,
Yummaz gözü gelecek sensiz acı,
Her anın bir hatırası,
Gitme, gelişinin görünür her son vedası..

Yalnızlığımı perçinledi her yarının soğuk baharı,

Ve aslen yıkıldım,
Zelzelemden uzanan el olmadı,
Komşularım hüsran oldu,
Bense kaybettiklerimle helâk oldum..

Gözyaşlarım acı sos oldu,

Gözlerim çukurlarına kaçmıştı,
Dudaklarım ince ve soluktu,
Dudaklarım inatla kıvrıldı,
Katlayıp ısmarladım mektubu..

Gözlerim irileşmiş, duygum dolmuştu,

Hangi su söndürür içimdeki yangını,
Sözlerdeki gizli anlam ve imaları,
Anlayamadım güneşi kovaladım,
Doğu ufku ışıklıydı..

Hüzünlü gözlerim,

Öğütler gülüyor gibi görünüyor,
Ne öğüdü pirim yaptığın çelişiyor,
Göründüğün gibi ol deyimi yabancı,
Maskeler ardına yüzler gizleniyor..

Aklımı dinledim kararı ihsan eyledim,

Sesim kulağıma garip geldi,
Uzaktan duyuluyormuş gibi,
Sesim pesten ve titrekti,
Dudaklarım bembeyaz kesilmişti..

Gülüşmeler yalan üzere dolaştı,

Bugünü yaşadıkça yarını görüyorum,
Yarında yaşamaktan korkuyorum,
Içimi kemiriyor yargılarım,
Hüznü ardıma ittim yürüyorum..

Yolum dehlizinde yalnızım,