Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

vicdan muhasebesi yabancıydı,
çünkü herkesin içindekiler, yalancıydı,
dürüstlük, mertlik, kör bir dilenci,
merhamet, yoksul bir fakir,
insanlara gelmedi hiçbiri..

Derdim yakarır ifşa eder kendini,
Gönül yanar söndüren yok mu der beni,
Sırrı ifşa Yaradan'a edildi,
Yok mu çare ölsem olur mu baki..

Olur muyum hiç iken zerre,

Gözlerimi kısarak güneşe baktım,
Birden ışık değişti,
Gülüşler sözleri yalandı,
Kuşkulu ifadeyle gülümsendi..

Şafak güneşin fermanı,

siz kavga ede durun,
millet, cehaletle boğuşsun,
fetvalar yorumlara kaldı,
günaha madalya takıldı..

vah ki ne sefiller,

Hiddetimin dudakları gerildi,
Özgün bir doku miskindi,
Yumuşak ve okşayıcıydı sesim,
Tüm vücudum öfkeyle titredi..

İçimden aşk öfkeyi yendi,

Beni özgürlüğümle yalnız bırakın,
Gönüllere sahte gülücükler ediyor akın,
Hüzün doldu yüreğime özgür bırakın,
Bir fotoda hapis ediyorlar bizi mahkum kaldık..

Dostlarımın sert sözleri etti kulağımda yankı,

Beni özgürlüğümle yalnız bırakın,
Gönüllere sahte gülücükler ediyor akın,
Hüzün doldu yüreğime özgür bırakın,
Bir fotoda hapis ediyorlar bizi mahkum kaldık..

Dostlarımın sert sözleri etti kulağımda yankı,

Sevgim acıyor,
Sessizliğe gömülene dek bekliyorum..
Dilimde kelime sergisi,
Dudaklardan dökülen kelimeleri okuyorum..

Sözcükler ağzımdan,

Çenemi ellerim arasına gömdüm,
Birden ürperdim,
Sanki bir duvar yıkılmıştı,
Oysa duvar korumuştu yıllarca karanlıktan..

Onları karıştıran insan ihtirasıydı,

İffet yırtıldı,
Musibetler buluttan yağmurcasına yağdı,
Gelen musibetlere sınavdı kul dedi..

Takıldığı her engebede masumiyetini çaresizdi serdi,
Kullanıldı menfaatler günahlara serildi,