ve birgün
sevgi dedi ki
- biz neden mutlu olamıyoruz?
hiç düşünmedim
dedim ya
bir defa sen çıktın yüreğimden! .
...ve senin için hiç tereddüt etmeden ayağımı ölüme atarım
açık kapı istemiyorum
mekânım dar olsun
insan, hayvan sohbeti uzak...
gürültüyle açılsın her açıldığında kilit
yalnız başka sada olmasın!
ne okyanusu kuruturlar
ne de kendini çoğaltırlar
biz engindik
onlar yalnız bir damla
_ilkkarçiçeği'me_
sana sevgim:
sınırsız bir yüceltinin tepesinden
bırakılan kartopudur...
ben kadere filistin'de inandım
kazanmak ya da kaybetmek
neyle kazanacaksın;
tank paletine isabet ettirdiğin taşlarla mı
iki alemin (sanal,gerçek) uyuşuk bildirimleriyle mi yoksa
_kaldırdı başını binlere,seslendi: beni bana böylemi gerek..._
yanan yeri
hâlâ tüten bedenleri
madımak dönemini unutma
dün unutturmaya çalışıp
mavi yağmurlarda tanyeli yüklüyse berem
denizler büyülü boncuktur sevinçten
çığ yeri olan yalnız yokuşun ey yar
bu mektubum iyi ki varsın hediyem
uyumadan kaç gece seni üşüdüm
yıllar önce de vardı bonzai ve jameika denen zehir
halissülasyon deyince dururdu beyinler
taşırmadan bardağı
limitinde bırakırdı yani
tribi vardı ama ölümü yoktu o vakitler
özlemle sancırken beden
sınanırken hücre hücre insanlık
barış uçurtma olurdu gülüşümüzde
yeterdi mazgalın açılışı kuzguncuk yeterdi
kanatlandırması için rüzgarın...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!