Aşk seliyle doldu mu gönül şehri akıl kaçar,
Doldu mu gözler tel tel hasretlikle güller açar,
Gönül şehri hasretlikle bitti mi ömür kaçar,
Akıl kaçar, güller açar, ömür kaçar, can açar.
Rengarenk güller aciz kalır
Öten bülbüller aciz kalır
Kelimeler seni demezse
Yazılan, yazan, aciz kalır
Uzanıp tutsan garip halimden
Tuvalimde tek renkten eser var,
Bahtiyarım, Sana yok inkisâr!
Menzilimde kızıldan bir ufuk...
Meğer benmişim kendime ağyar!
Duvarda asılı bir tablo gibi
Adın çakılı, gönül kitabımda
Bitmek bilmeyen çağlayanlar gibi
Aşk ateşi akar damarlarımda
Bir canım vardır, gözlerinde mahkûm
Avucumdan semaya doğru dökülüyor yıldızlar
Gökler dürülüyor gözlerimin ufkunda, anbean
Kapanan fezâ ardında intihar eden kavramlar
Maddeden ve takvimden bizâr olmuş; zaman ve mekân
Artık çok geç
Aşk çerağı geceye füsun etti
Yıldızları çak, ayı sükûn etti
Daldırınca o engin denizine
Bedeni vurgun, ruhu meftun etti
Dağları aşarım derdim
Bende bir şey var, Sende yok
Sözümle yere serildim
Bende bir şey var, Sende yok
Ellerimde sular titrer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!