Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

Bu şerbet, Hakkın şerbet’i.
İçmek öyle, kolay değil.
Bu Mürvet, Hakkın mürvet'i.
Girmek öyle, kolay değil.

Senin çektiğin, çile’mi,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Beni, âşık ediyor, şu heves’in.
Kulak’larımda çınlar, ince ses’in.
Sanki, boynumdaki, beyaz kefen’sin.
Neymişsin, sen böyle, söyle kız Ayşe.

Koynuma, koş gel desem, çağlamazsın.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Gözlerimi, gözlerinle saydın.
Bir yıldız gibi, önümden kaydın.
Sevgimi götürüp, çöle yaydın.
Kız sen beni, çöl den çöle koydun.

El’inden, bir tas su içemedim.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Şire görsen, geri duraman.
Petek yapıp, bal vuraman.
Vallahi, bir işe yaraman,
Kızıl arı, sen kızıl arı.

Arada bir, bizi sokarsın.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Nasılmış ahretin hallleri.
Öğrettiler mi? Söyle baba.
Kim imiş, daha inat, deli,
Öğrettiler mi? Söyle baba.

Hani, ben inadım derdin ya.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Al götür, seninle her yere.
Kışa bırakma, bahar beni.
Gezdir beni, ellerden ele.
Kışa bırakma, bahar beni.

Nerde çiçek açsa, koklayak.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

KIL
Görünüşte, hiçbir değeri yok.
Kıl işte deyip, gelip geçeriz.
Gereksiz konuşan, bir insana,
Kıllık yapma lan, şurdan git deriz.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Seni, sokakta görüyorum.
Bu kimdir diye, soruyorum.
Gittiğin yere, varıyorum.
Bu sokağa, kim attı seni.

Senin, hiç bir sahibin yok mu?

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Bir sevinçle, bir heyecanla,
Sanki uçuyor, insan canla.
Zamanı bilmezsin, o anda.
Ne hoştur, sevdiğine varmak.

Heyecandan, elin dolanır.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Şu kaderin cilvesi,
Neler eder, insana.
Bir de, nefsin hevesi.
Neler eder, insana.

Tuttum dersin, bir el’den.

Devamını Oku