Zuhal Aksulu Şiirleri - Şair Zuhal Aksulu

Karanlık geceme bir ışık yaktın
Birden dünyamı aydınlattın
Tıpkı geceleri parlayan ay gibi
Oradasın, ışıl ışılsın
Ulaşılması imkansızsın...
Nerde görülmüş bir yıldızın

Benden bir kere gittin de
Bekledim seni bir sene
Bir senemi daha çalacaksan
Yok artık bir daha dönme

...
Noktalarım tükendi artık
Sonu hep ünlem işareti yaşadıklarımın
Virgülsüz geçen bu hayatta noktaladım ben herşeyi
Elimde avucumda kalan tek şey bir sürü soru işareti
Daha cok sinirleneceğim

Ezbere okuduğumuz düşlerde
Bulmuştuk birbirimizi
Çekicin örse çarptığı andaki kadar sert
Kelebeğin kanat çırpışları kadar narindi
Aşk...
Biz uçmayı beklerken

Yalnızım bu kalabalık içinde
Sensizlik büyür büyür
Bir ur gibi içimde
Yoksun
Olmayacaksın benimle
Sessiz çığlıklar haykırır sesimde

Soğuk, karanlık pis bir otel odasında yalnız başına yaşayan bir ruh olmak ne kadar da kötü bir şey.... Bağırmak... Çığlıklar atmak... Ama sesini kimseye duyuramamak.... Her gün gelen değişik yüzler... Değişik hikayeler.. acılar, hüzünler...
Dışarıdan bakıldığında 'bunun da problemi olur mu? ' diyebileceğiniz türden insanlar... Güzel giyimli.. Tıraşlı suratlar.. Gel gör ki koltuğun altına sıkıştırılmış en ucuzundan şaraplar... Yudum yudum içilir.. Yavaş yavaş kendinden geçilir.. Kim ne düşünceler dolaşıyordu milyonlarca beyin hücrelerinin arasında... Hep bir merak.. Hep bir iz bırakma tutkusu.. Küflü duvarlara tırnaklarla yazı yazanlar... Yatağın başucundaki kırık cam parçasını eline alıp... Korkuyla bırakanlar....
Belki...
Belki dolaptaki ipten habersiz.. Bir zamanlar benim soğuk ve donuk bedenimin sallandığı adi, ucuz ip..
Şaşarım hep nasıl taşıdığını o ağırlığı o kadarcık ip parçasının...
Odadaki tek taburenin üzerine çıkıp ipi tavana bağladığımda nasıl da ellerim titremişti... Belki de kalbim titremişti... Terkedilmişliğin verdiği acıyla... kendimi ona bağlamıştım... ona... sevgisine... sıcacık ellerine... ve beni yalnızlığımla baş başa bıraktığında boşlukta kalmıştım.. Kendimi attığım bu soğuk otel odasında kendimi bağlayacağım başka bir şey arayacağımdan habersiz.. Yudum yudum içmiştim köpek öldüreni... yudum yudum içtim geçmişi.....

Yarım kaldık seninle...
Yarımlarımızı bulduk
Tamamlanamadan kaybettik!
Sen benim eksik parçamdın
Senin için doğmuştum
Seninle doğmuştum

ister misin dolaşmayı bulutlarda
Elimi uzatıp gel desem
Benimle gelir misin?
Ve sana sevgimi haykırsam orada
Sen de beni sever misin?
Özlemle beklerken ben seni burada

Mutluluk bana uzak
Ellerin yasak
Hayal gibiydi ellerini
Mutluluk sanmak
Er geç olacak bir şeydi
Tanımak ve unutmak

Aşk, zaman ve mekan kavramı tanımadan; şeytanın insanla oynadığı en tehlikeli kumar... sizin ortaya koyabileceğiniz bedeniniz, gururunuz ve kişiliğiniz varken; şeytan, tadı en acı gözyaşlarını sürer ortaya... ve sırayla kaybetmeye başlarsınız. İlk gözden çıkarılan bedendir. İlahi görülen aşka ulaşmak için ilk ortaya sürülen fani olandır. Şeytan en kötü kahkahalarını atarken karşınızda, siz kaybetmeye başlamışsınızdır işte bu asla kazanamayacağınızı bilmeden girdiğiniz kumarda. Çoğu zaman insan suretinde karşınızda çıkar şeytan.. güzel gözleri vardır sizi etkileyen, ya da tatlı sözleri... ve sizin aşk sandığınız bir oyunun içine çeker. Bazen aşkınız öyle büyük görünür ki gözünüze, gururunuzdan ve onurunuzdan taviz vermeye başlarsınız. Daha büyük kayıplarınız başlar. Aşkı uğruna gururunu çiğnemek asil bir davranış gibi gözükür insanlara. Oysa ki kazananın sadece şeytan olduğu bir kumarda yitirilen bahsin bedelidir gururunu ayaklar altına aldırmak. Son koz olarak elinizde sadece kişiliğiniz kaldığında ise yaşanan acı ve pişmanlıkların yanı sıra, şeytanın avucunuza döktüğü okyanuslar dolusu gözyaşı bile bir an geri çekilmeyi düşünmenize sebep olmaz. Bu sefer belki de kaybedeceğinizi bile bile çıkarsınız şeytanın karşısına, son bir çabayla... kaybettiğinizde ise, şeytan artık etrafınızdaki herkesin kılığına bürünür ve alay eder sizinle. Orada burada çekiştirir sizi, bu kumarda nasıl kaybettiğinizi fısıldar kulaktan kulağa, nasıl da küçük düştüğünüzü vurur yüzünüze her fırsatta. Belki çok geç olmuştur ama, elinizde artık kaybedecek daha fazla bir şey olmadığı anda anlarsınız aşkın sadece bir kumardan ibaret olduğunu... şeytanın insanla oynadığı en tehlikeli kumar. Siz kaybedenlerden oldukça şeytan da türlü suretlerde karşınızda kahkahalar atar. Acı gözyaşları ile şeytan iyice canınızı yakar..

22.01.2007
Zuhal AKSULU