fikrince
köprüler kurar
herkese ulaşmalı
bana sıra geldiğinde
kopar ipler
düşer içimin dağlarında kayalar
kütük bu
ne bekliyordun ki
kimi yakar ısınır
kimi boyar rengarenk
güzelleşsin dünya diye
dolaş dolaş dolaş
hayır, dur
istersen yırt kürkünü
istersen şekil değiştir
olmuyor
kaçamıyorsun zihninden
fırçalarla boyanmış
ilk giren herkese mutluluk vaad eden
o tertemiz bina
şiirlerimin emekleyen kelimeleri
bir sürü can kırıklarıyla dolu
madem güneş batacak bir gün
güneşi avcumuza alalım
yaşam döngüyse
biz yollara vuralım .z
kohlberg anlatmış
biz dinlemişiz
evrensel ahlak denilen şeyi
oysa makasçı adam denemiş
bir yanda oğlu
meraklı gözleri
güller fısıldıyormuş
makasın değdiği yerde
şiir başlar diye
güller fısıldıyormuş
oğlan duymamış
bir mandalina kaç boğumludur
kaç adımda gidersin almaya
kaç adımda gelir önüne kurulur
baksan cezbeder
bıraksan çürür
şaşırtmaz seni
tıka basa doygun aklım
irikıyım bir karmaşanın ortasından geçerken
masal bu ya
çatlamış sonunda
bir gökkuşağı olup göğe doğru uzanmış
almış
sabun köpüğü mısralarında
yıkıyorsun saçlarını
bahçende açan gelinciklerden
gelinler yapıyorsun
nereye baksan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!