ben gidenlere hiç kal demedim
diyemedim
bir yaprak daha düşürdüm gözlerimden
belki saçımdan bir tel daha beyaza saklandı
o kadar
yine sabah
yine başladı seni düşünme nöbetim
sayfalar arasından yine
bana gülümsersin
kızarım
küserim
oturmuşum
bir iskeleye
gelip geçen kuşları seyrediyorum
bir de seni bulutlarda
raks ediyor gibi bedenin
bir şarkı duyuyorum
doldur
ya da doldurma
bu kova senin
keyfini beklemez bu sular onca saat
bana savaşlarını anlat
cesaretin varsa
her an kaçarsın bir yerden
her an yakalanırsın
bir başka yerinden
yalan değil
elinde bir deste iskambil kağıdı
Aslında hepimiz
Birbirimize benziyoruz
Ondan uzaklaştığımızı sanırken
Tekrar
Tekrar
Oltaya geliyoruz
Ölüm dağıtıyor genç bir adam
Faytonuna binmiş
Neşeli bir şarkı mırıldanıyor
Kırbaç şakladıkça
Yanındaki iskeletler eşlik ediyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!