dokununca parmaklarına
toprağıma dökülürsün
öykünürsün
deniz kokan kadınlara
seninse ömrün geçmiştir
kıyıda
senin ruhun ağır
taşıyamıyor aklım
bedenindeki yorgunluğu duyuyorum
fısıldıyor sigaran, çayın
senin ruhun ağır
A.y.tezulaş'a
kürsüde bir adam vardı
konuştukça şairler dolaşırdı etrafta
konuştukça kalabalıklaşırdı sınıf
kürsüde bir adam vardı
hiç yakışmadı üstüne bu renkler
gelip gidenler bitmedi bir türlü
sanki ölüm kokuyor dudakların
kaşlarını kaldırdığında
icimden çıglıklar doguruyorum sana
boş
iki kuşum var benim
biri kafeste
diğeri rüzgarla dans ediyor
biri sustukça diğeri konuşuyor
iki kuşum var
sen şimdi burada olsaydın
kahvenin kokusuna
sözlerin eklenirdi
gün donmazdı
gelecek telaşının tortusu gözlerimde
güneş demlenirdi
hepimiz kuştuk
hayal kurduk gökyüzüne bakarak
hata yaptık
her şeyi gerçek sanarak
bize bakan
derya'ya
bir insana sahip olamazsın
bir insana ait olamazsın
elinden geliyorsa
bir insana yuva olabilirsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!