Beni yalnızlığa sattığın geceydi
Tutunamadığın beni, terk etme vakti..
Hani vurdun da öldürme bari..
Senden ibaret yalnızlığım,çoktan bırakıp gittin ellerimi
Şimdi bir çöl, nerede esmes rüzgarın?
Ne tuhaf ölüm gibisin,ölümden öte yalnızlığım.
İçimde bir kadın çırılçıplak,
İçimde bir kadın felaketim olmuş fikrimce..
Alıp başını gitmiş cümlelerim,
Bıraktığın gibi herşey
Hala yediye on var saat.
Hala Cuma..
Dona kalıpta ulu orta,
Hala akmakta gözyaşım
Tekme tokat dövmüşler sanki
Bende ki küçük bir umut.
Belki dönersin diye..
O yüzden vurmuyorum şişelerin dibine,
Ağlamıyorum ya dönmezsen diye
küfür etmeden gelmişine geçmişine
Seni bekliyorum bıraktığın yerde...
Hayat duruveriyor sen köşeyi dönünce...
Şimdi birkaç damla yaş düşer ellerime,
Biraz hüzün birkaç sensiz gece..
Ne kadar çok şey kalmış geriye
Söylenmemiş binlerce cümle
Geçiyordum uğradım..
Kabul et..
Sen ve yalnızlığın..
Odan dağınık..
Şu taraf hüzünlü şu taraf karanlık..
Ben, kürekleri olmayan bir sandalım..
Bilirsin, merhameti yoktur dalgaların..
Dibi delik hayallerimle,
Kendime batarım..
Sessiz film oynuyoruz sanki
Aşkımı anlatıyorum sana,
Anlamıyorsun Katherina..
Çoğul olmamıza yetmiyor sevdamız
Büyüyor içimizdeki çocuklar,
Sonunu bilmediğin masallarınla..
Cüceler, öldürüyor pamuk prensesi,
Ayakkabısı dar gelen kül kedisi..
Sevmeyi beceremeyen kadınların kentiydi burası
Her kadın,
sokak tabelalarına kazınan
unutulmuş kahraman adları..
Ve adamları,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!