Sana kapanıp, ölüme açılıyor çıkmaz yollar..
Acıtmıyor tenimi yokluğun kadar..
Her nefeste ölmek sana..
Geleceğim dedin de beklemedim mi seni..
Hiç geçmedi ki benim geçmişim..
Geçmeyecekte bilirim..
İnsanlar gelip geçecek,
Sonra kuşlar..
Sonra el yazması hikayelerim..
Hoşça kal diyebilmeliydi kadın,
Kendisine hiç gelmeyen adama..
***
Eskimiş sevdalar kokuyordu eskici kadın..
Sen yorma kendini..
Kesik nefesinden,
Solgun yüzünden okuyorum aklından geçenleri..
Gözlerinin daldığı yerden geçiyor yaşadığın yıllar..
Hiç olmadığı kadar özgür kuşlarında var..
Gördüğüm kadardı, gözüme ilişen adamlar..
Gördüğüm kadar eksik..
Tahrik ediyordu hezimete uğramış yüzleri..
El sürüyordum..Bastıramadığım açlığımla..
Sonra kaçıyordum, kaçınılası adamlardan..
Kaçıyordum bir parça almışlığımla..
Yıkılan hayallerin enkazıydı geriye kalanlar
Ağır yaralı körpe umutlarım..
Yangın gözlerinin hapsinde umut etmek cenneti,
Attığın kör kuyulardan ışığı görmek sanki..
Şah damarı yakınlığındaydı sonun başlangıcı
Giden sen olurdun,
Vedayı anlatan ben..
Ayrılık bulaşırdı kağıda kaleme..
Bütün sessiz harflerimle,
Kırık dökük birkaç cümleyle..
Sakallarımdan, beyaza boyun eğen keder akıyordu..
Gecesiydi bir şehrin..
Aksak yürüyordum;
Sırtımda, acılı bir çöküş hikayesi..
Ve kan içinde, geçtiğim tüm sokaklar..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!