Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

Sana sebepsiz bir aşk sundum
Bu yüzden
İşte bu yüzden
Yalnız bu yüzden
Hiç bir sebebe dayanarak sitem edemezsin
Aglayamazsın

Bu bastığın toprak yada taş öte
Ezdiğin kalbim di sevgili
Ruhum sıkkın ve yorğunum üstelik.
Cefası geçmeyen dertlerde sendeyim
Elem,elem üstüne yıkılmış
Sonsuz sensizliklerdeyim

yüzü yari tarafında kesilmiş
bir adamın elinde ki son sigarayım
hani kim sorsa yok dediği
sadece kendine gizlediği
en mutlu yada en kederli anında
darda kaldığın da daraldığında

şimdi yer beni
yokluğun buna muhtaç
gözlerinden akan her ömre
sür beni
çünkü yokluğun buna aç kalacak..

beni daha ne kadar terk edeceksin bilmiyorum ama,
seni terk etmek ilk yüzyılımın içinde yok daha
şu yüzyıl geçince bir bakarız o durma
şimdi sevmeler den sen
sevilmeler den ben deyim daha
sevildiğini bilmek biraz da şımarmak tır

Beni anlatacak bir kelime yok artık
Senden sonra
Biraz gece uykusu
Biraz gündüz rüyası gibiyim artık
Bundan sonra
Sana sitem edemeyecegin bir aşk la geldim

az sonra ölmek olmanın heyecanı varken içimde
bir yaşamak kadar uzun uzadıya baktın yüzüme
açıkçası hiç iyi hissetmedim
uyudum boylu boyunca yüreğine
önce canım çekildi
sonra dünya nüfusu bir 'e kadar eksildi

şu içimde çılgınca dönen imbatları sökerek başlıyorum her şeye
her şey dediğim sadece gözlerine
ve suskun bir gece
içimde yanan her su
kamçılıyor her sabahı
yokluğuna alıştığımı sanan her inancın putunu

yorulduğum yerlere benziyor yüzün
uyu'da biraz dizlerinde dinlensin ömrüm
abartıya mahal vermiyorum !
ALLAH'ım;
özledim...
şimdi bu yerlerde

+ şimdi gözlerini kapa sana bir şey anlatacağım
- sen neden kapamıyorsun
+ ben gözlerim açık iken de göre biliyorum
- tamam kapadım
+ sokaktasın kimse yok
- tamam