Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

gözleri okunan bir adam var.
okunduğu halde kağıda yazılamayan.
Hazreti.ALLAH'ım onu sadece sana okuyorum.
okumayı onunla bildirdiğin için sana teşekkür ediyorum
seviyorum onu seviyorum.
gözlerinin ötesin de bakan bir adam var hazreti ALLAH'ım.

şimdi ölüm gül bahcesini açmış sana,
sevgili nebi ayakta seni beklemekte orada,
kolları seni bekliyor bak!
bekletme seni seveni hadi kucakla.
seni öldü sanırlar şehidim
onlar bilmezler mi ki

bunca sancıyla
bir başına..
sonra susunca kendi kendine...
hayata küstü diyorlar akıllarınca.
bilmiyorlar sanki senin gittiğini
giderken ben namına bir şey koymadığını.

bir merhaba gibi içten bakışların var senin.
aldım ve koydum sineme seni.
geri isteme,
bahar ve yazdan ibaretsin sen.
her zaman ılık ve serin.
geri alma.

senin yokluğun da sevgili,
en ufak bir hastalık,
sanki ölümcül gibi geçiyor bedenimden.
hani bir selamı çok görmesen
.benim sana candan söylediğimi.
sen yalandan da olsa geçmiş olsun desen.

en degerlisini yitirmiş gibi huzursuzum,

korkuyorum sensizlikten,

adaletin hiç olduğu bu şehirde,

bir ses
bir rüya
bir ceylan bakışlı var
kalbimin kıyısında

biraz heyecan

gece nedir?
uyku nedir?
bilirmisin sen,
ben unuttumda sevilen,

varlıgın varlığımı harebeye çevirirken

Evet itiraf etmeliyim,
Ben senin kadar sevemedim,
Sen den hep bir adım fazla sevdim..
Aşk ölçüye tartıya gelir mi diyecek olursan..

Böyle sevmek olmaz diyen ilk sendin! !

İnsanın ilk aşkı olmaz mış,
Tek son aşkı olurmuş.
O son olan öyle bir bitap düşürürmüş ki yüreği,
Yürek ondan başkasına,
Bir atışlık dahi atamazmış.
Gönül şimdi harabeler kenti.