Zeki Tüyen Şiirleri - Şair Zeki Tüyen

seni düşünüyorum
güneş çatlağı anılar arasında
tümden anlamsızlaşıyor her şey
göz bebeklerime çöküyor yalnızlığım
gurbeti noktalamak istiyorum gönlümce

sen yoksun şimdi anılarla beraberim
adım gibi unutamadığım, söküp atamadığım
bir yaz akşamı yaşıyorum öylesine sessiz
gözlerim dalgınlıkların derinine özdeş
ve asılı lambalar örneği devingen düşlerim
yeşil yaprakları kımıldamıyor ağaçların

ben serdar'ı tanıdım, iyi oldu
tümden tuhaflığın simgesiydi çünkü o
baba parasının doyumsuz sultanlığında
doruğunda yaşıyordu gurbet olmanın
boş zamanlarında mimari okuyordu ağır aksak
aile yanında pansiyoner biliyordu babası

kor gibi yanıyor yüreğim sevi kapılarında
susuz kalmışım bunca süre, artık beklemek zor
bir ezilmişim tonlarca ağırlık gibi yokluğunda
ne çağla sular gibi zaman, ne kavuşmanın sevinci
bir deli-dolu bakmak kalmış anılarımda

bahar çiçekleri dallarında doğanın
sızıları yüreklerin seviden yana
nice arayışlar sonsuzu edimsel
sonra ne bileyim bir karşılaşma öylece
elinde birkaç kitap, gözlerin yeşil
bir daha öyle ansızın çıkagelme nolur

ah o hayallerimin rüzgarı
eser kadife bir soluk gibi
umutları yalarcasına
ben kimi zaman seni düşünürüm
ülkemi düşünürüm deliler gibi
umarsız yarışlara çakılır zaman

sabahın ufuktan çizgisel akışı vardır
o süre bir dolu düşün yapışır beynime
bulutlar gökyüzünde çocuklar gibi oynaşır
uyanıp tertemiz havayı çekerim ciğerlerime
karşıdaki ağaç hiç kıpırdamaz putlar gibi
bir kuş mekan edinmiş dallarını sırça saray

onu görsem
gözlerince yeşil
akışır zaman
bir çıkın el emeği
yorgun çiçek çabuksuz
ayrışır da

sen tüm göğüslerini
pencereye bırakmış kadın
yüzünde mutsuzluk çizgileri
saçların darmadağın
her sabah çıkarsın pencereye
bilmem nedir ki adın

ak sevilere soluklanmış paramparça yüreğim
ak çığlıklara saplanmış siyahça yüreğim
senli şiirler tüttürüyorum kör kütük gecelerde
özlem yağmurlarında ıslanıyorum sırılsıklam
oysa mutluluk çiçekleri açıyor gözbebeklerimde
ve çorak dudaklarımda umut türküleri bitimsiz