Zeki Günay Şiirleri - Şair Zeki Günay

Öt bülbül öt ki? mevla duysun o gür sesini,
Sen ötmezsen, mevla nereden duysun sesini.
Öyle kolay değil ki gülü Muhammed'e gitmek,
Rabbim o yüzden dolayı ki? bana seni gerek,

Hak yolundan dönenler, kulların yüz karasıdır,

Bir akıl gider, yerine bir akıl gelir,
Akıllar aklınca, kendin akıllı bilir.
Dünya onun adını, duyunca gerilir,
O yiğidin adı, Recep Tayyip Erdoğan.

Aslanlar gibi kükreyip, yel gibi esti,

Bir haber var, atlıların ayak sesinde,
Dağları ovaları, toza katan kimdir.
Ey karanlık geceler, o ay'ın altında,
O beyaz atı şaha, kaldıran kimdir.

O beldeki iki kılıç, neyin temsili,

BİR GÜN PADİŞAH TAHTINDAN HARİÇ MEYDANA BİR TAHT DAHA KURDUMUŞ. MEYDANDA Kİ TAHTA OTURMUŞ. AHALİ TOPLAŞMIŞ PADİŞAH BAŞLAMIŞ AHALİSİYLE KONUŞMAYA DERKEN ADAMIN BİRİSİ ORTAYA ATILMIŞ. PADİŞAHIM ALLAH İÇİN ŞU TAHTINI OTUZ SANİYELİK BANA VER DEMİŞ. PADİŞAH ŞAŞKIN VEZİR ŞAŞKIN AHALİ ŞAŞKIN, PADİŞAH GÜLEREK DEMİŞ Kİ BE ADAM OTUZ SANİYELİK TAHTI NE YAPACAKSIN DEMİŞ. ADAM PADİŞAHIM SORMAYIN GİTSİN ZATEN HERŞEY TAHTA OTURDUKTAN SONRA ANLAŞILACAK DEMİŞ. PADİŞAH MERAKLI GÖZLERLE İZİN VERMİŞ. ADAM TAHTA OTURMUŞ ON BEŞ SANİYE GÜLMÜŞ ON BEŞ SANİYE SONRA YANIYORUM DİYE BAĞIRMAYA BAŞLAMIŞ. PADİŞAH VEZİR AHALİ GÜLMEYE BAŞLAMIŞ, PADİŞAH DEMİŞ Kİ DELİMİSİN BE ADAM DAHA YENİ GÜLÜYORDUN ŞİMDİ YANDIM DİYE BAĞIRIYORSUN ATEŞ YOK DUMAN YOK BU NASIL YANGINDIR. ADAM TAHTDAN BİR ANDA AYAĞA FIRLAMIŞ. PADİŞAHA DEMİŞ Kİ ON BEŞ SANİYE HİZMET ALDIM YÜZÜM GÜLDÜ. ON BEŞ SANİYE AZAP GÖRDÜM. ÖLDÜM DİRİLDİM DİRİLDİM ÖLDÜM. SEN BENİ BIRAK ONCA YIL BU TAHTA OTURDUN VAR SEN HEM DÜNYALIK HEMDE AHİRETLİK HESABINA BAK.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY

Padişahın yardımcısı vezir varmış. Birde padişahın soyunu yakınını bilen iyi bir savaşçı. Bu savaşçı çevresi genişmiş vezir kadar padişaha yakınmış. Savaşçı ve herkes veziri severmiş. Taki savaşçı vezirin yaptıklarını tanıyana kadar. Bu arada padişahın çocuğu yokmuş vezir bunu fırsat bilip padişahı bir şekilde tahtından indirmeye karar vermiş. Ne yapayım ne edeyim diye düşünürken. Aklına çok iyi olan savaşçı gelir. Ben bu padişahı savaşçıya savaşçıyıda padişaha düşürüm Ya Padişah savaşçıyı öldürür ya da savaşçı padişahı öldürür. Padişah ölürse savaşçıyı zindana attırırım hem Padişahtan hem savaşçıdan kurtulurum. Savaşçı ölürse halka padişah en iyi savaşçımızı haksız yere canını aldırdı sırtından bıçakladığını söylerim der. Padişahın halkının arasında itibarı gider tahta ben geçerim demiş. Çünkü tahtı en iyi hakeden benim der. Vezir padişahın yanına gider. Padişahım bu savaşçıdan şüpheleniyorum buna fazla yüz verirsen yakında senin halkın bunu sever bu senin sözünden çıkar tahtını ele geçirir der. Her seferinde padişahı türlü şeylerle kafasını karıştırır. Vezir bu sefer savaşçıya gider savaşçıya der ki senin çevren geniş güçlüsün lakin Padişah eski Padişah değil ve senin güçlü oluşunun farkında seni en kısa zamanda indirmeye çalışabilir der. Savaşçı veziri iyi tanır ne yapmaya çalıştığınıda iyi biliyor lakin vezir bunun farkında değil savaşçı ne padişaha nede vezire bu kurulan oyunu belli etmez vezire kılıcı vuracağı zamanı bekler. Savaşçı kılıcı kaldırırsa o kılıcı hiç kimsenin indiremeyeceğini iyi bilirler. Zaman gelip geçer vezir dayanamaz padişahın yanında bile savaşçıya karşı oyun oynar. Savaşçı zamanı gelir oyunu bozar oyun oynuyan vezirin boynunu vurur.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY
10.08.2020

İnsan pervasızca dalgalanan denizin içinde,
Ağzını açmış oltaya kapılan balık olmamalı.
Ya da kahpe düzenlerin alçalmış zihniyetlerin üstünde gölge veren bir ağaç olmamalı.
PEKİ İNSAN NE OLMALI?

Tarifsiz acıların içinde işkencelere gark olmuş,

Ey Müslümanlar, başları gökyüzüne kaldır,
Kafirlerin başına, keskin kılıçla saldır,
Şehadetin şerbetine, sen kalbini daldır,
Peygambere hakaretin, bir bedeli vardır.

Kılıç kınından çıkarsa, hiç özür dinlemez,

İnsan olan boşa tüketmez sesini,
Döver değirmenin taşında nefsini.
Kafir bir gün görür tokatın tersini,
Peygamber ümmeti, oturmak yakışmaz.

Çocuk ana babalar haksız yer ölürken,

Sen İslam devletiysen, anla beni kendine gel,
Söyle bana sizden başka, size kim uzatır el.
Senin Rabbin durur iken, kula bağlanır mı bel,
Peygamber yolu varken, hangi yola gidersiniz.

İslam Kanun yasasını, siz itip çiğnediniz,

Öyle saf öyle temiz ki kalbin,
Gönlünden bana doğru yağmur yağıyor.
Bakışın gülüşün öyle güzel ki?
Pınarım sensiz günler zehir oluyor.

Her şey seninle güzel seninle tatlı,