Zeki Günay Şiirleri - Şair Zeki Günay

Doğru kul ol, Eğri olma,
Eğri insan, yılan olur.
Bak yılana düz gidermi,
Yaradılış örnek olur

Canlı cansız, örnek bize,

Kafirde olur hıyanet,
Bedendeki can emanet.
Sabrı çekende metanet,
Gel nankör olma mevlaya.

Uy Kuran-a Uy sünnete,

1) DENİZDE GİDEN SANDAL OL DA NE BEDENİN ÇÜRÜK OLSUN NE DE KALBİN DELİK.
2) FIRTINA OLMAK İSTİYORSAN OLACAĞIN ZAMANI BİL YIKMAK KOLAYDIR YIKTIĞINI KALDIRMAK ZORDUR.
3) BALIKLARA DOST OL SIRRI ARA LAKİN MALİKE SIRT DÖNMEDEN YOL ÜZERİNDE YÜRÜMESİNİ BİL.
4) BAZI SÖZLER İNSAN GÖGSÜNÜ KALBİNİ AKLINI YARIP PARÇALAYAN KILIÇTANDA KESKİN HANÇERDENDE HANÇER OLAN PENÇE GİBİDİR.
5) ÖFKENLENME KENDİNİ ISPAT ETMEK İÇİN SESİNİ DÜŞMANA YÜKSELT IRKÇILIĞA GİRMEDEN RENGİNİ BELLİ ET. LAKİN KARŞINDA Kİ İNSAN NE SARARSIN NE KIZARSIN NE DE SOLSUN. KARŞINDAKİNİN UTANÇ DUVARINI HİÇ KİMSE BİLMEDEN KENDİ KENDİNCE KENDİ İÇİNDEKİNİ YIKIP GEÇSİN.
6) DÜRÜSTLÜĞÜNÜ HARCAYACAĞIN ZAMAN DOĞRU OLANA HARCA YANLIŞA HARCARSAN YANLIŞLIK BATAĞINA BATARSIN. SENDEN ÖNCE YANLIŞLIK BATANA BATANLAR KENDİ GÜNAHINI UNUTANLAR BİLE SENİN ARKANDAN ŞUNA BAK GÖRÜNÜMÜ KAGIT İÇİ BOZUK PARA DEMESİNLER.

Ne şiirim kaldı, ne de bir sözüm,
Eğilirken başım, yaş döktü gözüm.
Filistinim kanlar içindeyken,
Ahirette nasıl, bakacak yüzüm.

Üzerimden yükü attırmadılar,

Kulun seni unutmuş, düşmüş dünya derdine,
Her kul ayrı yolda, bürünmüş kafir rengine.
Kulların der ki? Davul bile dengi dengine,
Ey yüce Allah'ım nasıl düzelir bu dünya.

Anne baba atan var çocukları yakan var

Öğüt almayan insan,
Cahille aşık atar.
Cahil cahilden üstün,
Üstünlük ateş yakar.

Her yalancının mumu,

Genç yaşta, saçına, sakalına ak düşmesi mi?
Yoksa onca derdi içinde tutup sabretmek mi?
Karanlığın gitmesi aydınlığın gelmesi mi?
İnsanoğlu sorarım size, sizce nedir sabır.

Çaresizliğin içinde yol bulabilmek midir?

Her taraf gizlilik plan dünyayı böler,
Günah ateşi Allah isterse söner.
Türkiyem etrafında acep ne döner,
Bir üç üç illa üç ne eder otuz üç.
(133 illa 3 ne eder 33)

İnsan kendini bilmez, seni nerden bilsin,
Çarşı pazar gezer kör, görmez ne fayda.
Kullar düşmüş dünyalık mal mülk sevdasına,
Mal mülkün içinde, Alim bulmak ne fayda.

Gel tevbeli günahkarın, sözünü dinle,

O güzel bakışların, yakar beni,
Kor ateş içinde, sevdama yandım.
Bir güneş misali, doğdun üzerime,
Nefesin tenime, dolanır gelir.

Gözyaşım süzülür, düşer yaşlarım,