Zekâi Budak Şiirleri - Şair Zekâi Budak

Ürperirim bazı an: ''Ya ölürsem apansız! ''
''Yazdıklarım sahipsiz savrulursa havaya. ''
Ziyan olup giderse mısradaki nakşımız
Kesilir sonsuzluğa uzayıp giden rüya

(Lüleburgaz - 10.07.2003)

Bana git diyorsun ama
Gidersem
Güzelliğini kim diyecek sana
Kim sevecek benim gibi

Güzel,

Bir şey var, eremediğim
Hissedip, göremediğim
Koklayıp, deremediğim
Bir şey var...

Bir yer var, gidemediğim

Ne kadarlık kısmıdır tükenen ömrümüzün
Yaptıklarımızdan çok yapamadıklarımız
Heybemizde pişmanlık, hicran, hasret ve hüzün
Kalan vakte sığar mı yaşamadıklarımız

(Lüleburgaz - 22.08.2003)

En kuytu köşelerde ruhuna pusu kurmuş
Yolunu gözler hazla fırsat kollar ıssızlık
Ya ölüm tattıracak ya yaşanmamış rüya
Ah garip nere gitse ille orda yalnızlık

Saçları darmadağın sakalları bir karış

Ne varsa güzel olan, yıllar hepsini almış
Zamanla değişmeyen bir tek gülüşün kalmış
Gülen gözlerin şimdi bir boş hayâle dalmış
Zamanla değişmeyen bir tek gülüşün kalmış

Kalmamış hiç tılsımı esrarlı bakışların

Sanmam şu yeryüzünde ruhumun ikizi var
Aşk denen muammanın binbir çeşit gizi var
Cana kastetmiştir hep cânan dediklerimiz
Kalbe saplı bıçakta yârin parmak izi var

(01.07.2006 – Lüleburgaz)

Söyle penceremdeki bu telâşın ne yağmur
Ne anlatmak istersin çağlayan göz yaşınla
Bir haber mi getirdin nazlı yârdan hele dur
Bana benziyor hâlin o sevdalı başınla

Gecemi böldün de sen, tatlı yâr düşü gibi

Ne yüce bir duygudur âşıkın ruh hâleti
Candan geçen olur da canandan geçen olmaz
Hiçbir kapta değişmez Kevser’in nefaseti
Altın kâsede sunsan ağudan içen olmaz

Bir sevdaya tutulan başka sevdayı n’eyler

Hayâli içimizde nakşolunmuş o güzel
Gökte bir melek midir, yeryüzünde var mıdır?
Ne canlara kıymıştır aşk denen büyük emel
Her uğruna ölünen yâr mıdır âh yâr mıdır?

(14.01.2007 – Lüleburgaz)