Zekâi Budak Şiirleri - Şair Zekâi Budak

Edep, âdâb, saygıyı unuttuk mu sahiden?
Bir mekâna selâmsız, girilir mi? Giren var.

Acı kahvenin bile kırk yıl hatırı varken
Kadîm dostun kusuru, görülür mü? Gören var.

Erişilmez aşkların peşinde geçti zaman
Nasip olmadı gönle bir vuslat-ı hüsn-ü an

Ne mazide gün gördük, ne halde olduk mes'ut
Kalmadı bahtımızda istikbâl için umut

Hangi güzeli sevsem akıl almaz hesaplar
Seriliyor önüme; bu mu aşkın evsafı?
Hurî diye bir yâri müjdeliyor kitaplar
Vardır bence onun da bir çekilmez tarafı

(02.02.2008 - Lüleburgaz)

Madem ki mutluluklar
Uzaklarda bir diyar
Üzülmek neye yarar?

Geçip gitmeden bahar
Yaşa nasibin kadar

Nerde, ne zaman, neden, bilinmez de sebebi
Bir bakışla gözlerden, gönüllere akar aşk
Yıllardır gidilmemiş sıla hasreti gibi
İçin için tutuşup yürekleri yakar aşk

Bilmeden iyi midir, veyahut kötü huylu

Genç ve güzelsin elbet sevilmeyi düşlersin
Dilin badem kaşın yay, kirpiklerin ok kızım
Yazdan tedbir almazsan sonra nasıl kışlarsın
Naçiz nasihatımı gel kafana sok kızım

Bu sevimli çağında eş koşarlar da ay'a

(Doğumunun 100. Yıldönümü münasebetiyle)

Sekiz yüz seksen birde doğdun bir yıldız gibi
İstiklâl sema'ında batmayan güneş oldun
Yer küreden de yüce faziletler sahibi
Nâmerde yaman düşman, mazluma kardeş oldun

Aşka kâbedir kalbim, mukabil hazza mazhar
Sinemde hicran ile yanan yer tam buramdır

Kimse bilmez gönlümün kimden ne çektiğini
Derdimle hemhal olup inleyen tamburamdır

Önce kendinle mücadele
Gülene dek

Sonra kendinle mücadele
Ölene dek

Arada sırada
Bir hüzündür çöker ya
Kalplere apansız kurşun gibi
Boğulur ya insan -söz temsili-
Arada sırada
Bir hüzündür çöker ya