Zekâi Budak Şiirleri - Şair Zekâi Budak

Sayılıdır nefesin, zinhar ziyan eyleme
Unutma ki dünyaya gelişin bir kerredir
Karartma günlerini ah vah edip dert ile
Sen ki zerresin arzda, derdin de bir zerredir

Ölüm ile taçlanmış her nefsin son durağı

Sevda nedir ömür boyu
Bilmezdim sen olmasaydın
Şu günahsız gözlerimi
Silmezdim sen olmasaydın

Saklanmazdım gecelere

Ben
İstakoz ve havyar havî
Sofralarda da bulundum
Çın çın kadeh tokuşturdum hem
Viski soda ben

Sevmenin sevilmenin bir değişmezi vardır
Yâri olan her âşık bir efsûna bürünür

Hûri kaplasa arzı, en şirin olan yârdır
Çingen de olsa mâşuk göze bir hoş görünür

'Geçer aylar'
'Geçer yıllar'
Geçmez sana tutkunluğum
Gönül yangınlarım geçmez

Oysa ömrüm dörtnal

''O belde
Hangi bir kıt'a-yî muhayyelde''
Bilinmez amma
''Durur menâtık-ı dûşize-î tahayyülde''

''Kadınlar orda güzel, ince, saf, leylîdir''

Dostluğa kabûl edip sözüme güvenirsen
Söyleyeceklerimi dinle yabana atma
Bizler denize koşan birer küçük nehiriz
Er geç vâsıl oluruz böyle delice akma

Kahroluşu içerken bir camdan yudum yudum

Bilseydi zavallı nefs hudûdunu zamanın
Bir tek nefesi bile harcar mıydı beyhûde
Boğulduk kıyısında aşk denilen ümmanın
Olmadı her ne yapsak gönül gamdan azâde

(13.06.2006 - Lüleburgaz)

Yükselirken göğe ay fıstıkların arkasından
Denizden esen yelin musikîsini dinle
Can kuşum sıyrıldı bak derdinden tasasından
Aşkı bilmeyen gönül mes’ut şimdi seninle

Benden önce yaşayan şairler pek bahtsızdır

Düşman sarmış çepçevre
Üzgün akmakta dere
Kurtuluş mu dedin bre
Çok zor ihtimâldi o

Güneş mor tepelerden