Zekâi Budak Şiirleri - Şair Zekâi Budak

Dün sandalda görmüşler seni bensiz şen şakrak
Şarkılar söylemişsin kahkahalar atarak
Mehtap dahi kıskanmış suya düşen aksini
Şarkılar söylemişsin kahkahalar atarak

Saçlarını okşarken serin bir akşam yeli

Niçin veda edeyim bırakıp giden sensin
Seven gönlü sebepsiz perişan eden sensin
Mes'ut yaşamak varken hicrana neden sensin
Seven gönlü sebepsiz perişan eden sensin

(27.01.2008 - Lüleburgaz)

eşim BİNNUR 'a

Şakı bülbüller gibi, gir gönüle ruha dol
Gönül hep seni sevsin, semaımda hep sen ol
Esmesin afâkımda başka sevda istemem
Gönül hep seni sevsin, semaımda hep sen ol

Ne büyük hata imiş sevip yanmak o mâha
Tövbekâr etti beni, sevip yanmam bir daha
Bir anlık heves için girdim binbir günaha
Tövbekâr etti beni, sevip yanmam bir daha

(17.01.2006 – Lüleburgaz)

Dünya güneşe pervane
Ben de sana sevdiceğim

Uğruna fedadır canım
İstediğin daha ne

Sevme beni boğulursun
Yüreğimde sade benim
Azgın dalgalar bulursun

Bende derdin her türlüsü
Dilimde gurbet türküsü

Nasıl bir ressamsın ki, en güzel eserini
Çirkinleştirmek için rötuşlayıp durursun
Gün be gün azaltarak gözlerimin ferini
Cildimi kırıştırıp, saçıma ak vurursun

Hiç şüphem yok ki bir gün bükeceksin belimi

Su gibi aktı zaman, boyun büküldü gitti
Kırıldı testi yazık, sular döküldü gitti
Sapasağlam bedenden yürek söküldü gitti
Kırıldı testi yazık, sular döküldü gitti

(26.01.2008) - Lüleburgaz

'Şimdi başka zaman başka bahçeden'
Delice rüzgârlar esip akıyor
Zayıf bir ziya kör geceden
Islak gözlerimi yakıyor

Ne bir sevdalı el şimdi

Kayar gibi süzülüp kanadında bir kuşun
Gelmiyorsun sevgilim yanıma ne zamandır
Kayıtsız tavırların, böyle uzak duruşun
Dokunuyor inan ki kanıma ne zamandır

Örmüşsün aramıza çelik zırhtan bir duvar