Yusuf Ziya Leblebici Şiirleri - Şair Yus ...

Bu dünyanın ahı gitti dünden kalan gen bozuldu
Rahatlığın vahı gitti yana yana ten bozuldu

Kime dostum dedik ise bizleri hep saydı eşek
Bu ne biçim yatak döşek minderdeki fen bozuldu

Bir damla gözyaşın akacaksa eğer
Bırak benim gözlerimden aksın
Ağlaman çare olacaksa eğer
Sen ağlama, gözyaşların benden aksın

Sen söyle, ben dinleyeyim derdini

Her gece koynuma giren
beni benden eden
uykumu bölen de sen
kabusuma
bağdaş kuran da sen...

Ben koşarken dost peşinden
Ardımsıra gelen nerde
Dağıttığım sevgilerden
Bana düşen hissem nerde

Hani nerde dost dediğim

Kan çanağına dönen bu gözlerde
Güller açıyordu bir zamanlar.
Bastonu bile titreten bu ellerde
kalemler, harflerle geziyordu diyar diyar.
Ne güneşin kızgınlığı, ne de zemherinin ayazı
Durduramıyordu bu delikanlıyı

Hoş geldin bebeğim, içi boş şu loş dünyaya
İyi yaşa farkında olmayacağın zamanı
Ana sütünün bedava olduğu şu anda
Yapıştır ananın göğsüne dudaklarını.
El bebek, gül bebeğim mevsimi geçtiğinde
Hasret kalacaksın sen, bu güzelim anlara

Beklenen rahmetti bulutlardan beklenen
Haykırdı yağmur gökyüzünden
Güneşin kızgınlığına yanan başaklar
Kafasını kaldırdı yılan gibi.
Bir jestti bu atmosferden
Yel verirken rüzgarlar

Ben bozkırların rüzgarıyla savrulup
türkülerin yüreğinden fırladım.
Zeynep Hatun'un yemenisine desen olup
menekşeden sümbüle zıpladım.

Ben Anadoluyum;

Ben bir gece kuşuyum
yaşarım geceleri.
Akşamdır benim yolum
yutarım içkileri...

Sabah beşte yatarım

Aybabalarının yanında
bala nidasıyla
Yıldızlar coşar
gökyüzünün derinliğinde.
El ele
göz göze oynaşırlar