Gözleri karalım sanadır sözüm
Nefesim dumanlı ağlıyor gözüm
Yanağında çifte çukur gamzesi
Benim gibi gönlü yaralı turnam
Kanadı kırılmış turnam uçamaz
Namaz kılıp, Allah derler.
Helal bilmez, haram yerler.
Meydanlarda, yalan söyler.
Vekil saldım, şu meclise.
Ceplerinde, mühür taşır.
İnsanlıktan nasibini alsaydı
İnsan olup değerini bilseydi
Müslümanlık sakal ile olsaydı
Uyuz keçi bile Pir'e dönerdi
İbadetle niyaz kılda olsaydı
Güneş kurutsun ipek saçlarını
Tarasın hoyrat rüzgâr
Haberin olmadan
Su avuçlarındadır
Gözlerin aynaya ayna bakar
Kaşın çatıktır
Uçamaz yürekten ördek yaralı
Gönül sevdası var sıra saralı
Yanar can canana içi varalı
Ahmet Kayaları unutamayız
Türkülerin Şah Turnası şahanı
Bir oçak bin dokuzyüz eli beşte
Afşinde dünyaya geldi Emekçi
Asıl adı Ali Haydar Levendiz
Mahlasıyla halkın oldu Emekçi
Meydanlarda özgürlüğü haykırdı
Türkü Radyoda can İsa
Seher yeli estiğinde
Kulak verin bu dost sese
Seher yeli estiğinde
Baharın çiçeği yazda
Sen gelecektin
Karlar yarken
Ayak izlerimiz
Düşecekti üstüne
Boşuna yağıyor kar
Lapa lapa düşerek
Sol yanımda saklıyorum
Sen gönlümün gülü müsün
Gecelerde bekliyorum
Sen gönlümün gülü müsün
Gelde bir kez koklayayım
Kapılar kapalı girilmez düşe
Saat çalar dünya uyanmaz işe
Gelipte gitmez ki sana vuranlar
Seni anlamayan yolunu bulamaz
Karşı koymadı hiç uzun kolları
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...