Kanatsız uçtular gökyüzüne
Gökyüzünde uçan bulutlar gibi
Kanatsızdı aşkları
Kıskandılar
Kanatları yok
İnsan uçmayı ister
Karadeniz’de bir dalga
Kayalara vurdu geçti
Sevgi seli kaldı halka
Gönülleri derdi geçti
Sevgi dolu sözlerinde
Dağları taşları delip geçmeyen
Senin gibi kısrak atı neyleyim
Kanat takıp yare doğru uçmayan
Senin gibi kısrak atı neyleyim
Aşkın için düşer isen dağlara
Kalemden mürekkep damlar
Damlayan renkler eyleme hazırlık yapar
Açılan pankartlarda ilk göze o çarpar
Saflarını sıklaştıran halkın önünde
Dövüzlerdedir Mürekkep
Kara çağın Muhammedi
Evinden mağraya vardı
Mağradan Mekke ye geldi
Müritler etrafın sardı
Kılıç kuşandı can aldı
İnsanlıktan nasibini almayan
Çağdaşlığın kıymetini bilmeyen
Bilim ile ileriyi görmeyen
Vicdanı karanlık ruhu karanlık
Sıvazlarsa mollalar ak sakalı
ağrı dağın tepesin de
sesin kuşların sesinde
gül bitmez kimin nesinde
avucumda kanadın sen
sen varsın bakmam kanlıma
Erdoğan Mersin'de bir çiftçiyle tartıştı:
Artist değil çiftçi, kabadayı değil Başbakan
Bakan Unakutan'ın 'ulan'lı demecinin ardından Başbakan Erdoğan da külhanbeyi gibi konuştu. Erdoğan, geçinemediği için sitemde bulunan çiftçiye demediğini bırakmadı
Vatandaş: Öldük, bittik sayın Başbakan'ım. Hangi yüzle geldin buraya?
Başbakan: Böyle bağırılmaz ki, terbiyesizlik yapma.
Kışın gül kokar mı
Açısı içimde
Gelinlik giymiş
Hayatımda yaşanmamış
Ama yaşanacak nice acılar
(Deniz Hüseyin Yusuf)
Her mayısta yanar yürek
Devrim engel tanımıyor
Faşistleri burdan sürek
Devrim engel tanımıyor
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...