SOĞUK KUYU
Soğuk kuyu içi soğuk üşür ayağı
Çamur derya geçit vermez ırmaklar
Dertli yürek kızgın üzgün yanağı
SORMALI
Etten kılçığı ayırmak gerekli
Bu işi bilen birinden sorrmalı
Olsada insanlar kör sağır renkli
Dost Güneri haydi anak
Sazını da duyabilsek
Dosta bir tas şarap sunak
Sazını da duyabilsek
Gönlü ile dağlar yıkmış
YİĞİT BİZE ELİN VERDİ
Harun Yiğit için
Gülmez yüzü bin yıldır
Önlerine kattılar faşistleri
Yiğit Korkusuz Devrimci erleri
Her dem Pusu kurmuş faşo itleri
Yiğit Korkusuz Devrimci erleri
Kızıl derelerde yaralandık biz
Kapıyı örtüp ayrılırken
aynaya baktım
'Yaşlanmışsın' dedim, kendi kendime
Sevilmedim, sevgi görmedin ki
Başın eyik sığındığın kuytularda
Karanlık mı karanlık dar sokaklarda
HALK ŞİİRİNDE EMPERYALİZME BAŞKALDIRI ANTOLOJİSİ 2
Biz üç arkadaş, böyle bir projeyi gündeme aldığımızda başarabilirmiyiz diye bir kaygı vardı bizde, çünkü kitap basım maliyetleri çok fazla idi. Duyuruyu yaptığımız tarihten kitabın basım tarihine kadarda yaklaşık bir yılı geçmişti, basım maliyetleri de kâğıda gelen zamla birlikte yine artmıştı.
bu arasa itlerden
tut kapıya bağla
iyi kapı bahçe bekler
koyuna gönderme
koyunları yiyebilir
çünkü aslı kurt...
Kanadını acarsın
Kara kız nere uçarsın
Ben bir garip avcıyım
Neden benden kaçarsın
Kara kız seni vururum
Kanatsız uçtular gökyüzüne
Gökyüzünde uçan bulutlar gibi
Kanatsızdı aşkları
Kıskandılar
Kanatları yok
İnsan uçmayı ister
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...