Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Dili badem dili şeker
arabası dört teker
dingili kırık
bir eli şiir sağar
öbürü az uzundur
ondan bundan kimlik çalar

İki adım ötemizdeydik
hayalken iki şehir arası
yoklardın ara sıra
yoksa
he deseydik olurdu da demedik
düşleyince her yer bahar yeşerir toprak

Akşam üzgün,gece yorgun
Gün istekli.
Sarıp sarmalıyor,zamanın eli...
Rüzgar öfkeli,öfkeli.
Yağmur sabrıyla yağıyor...
Deniz sabırsız,

Ne zaman bir pencerenin açık
ve bana güldüğünü görsem
kanadı kırık serçe gibi
ordan ayrılmam bir yere
saklanır bir kuytuda
beklerim

Masal mıydı rüya mıydı dün gece


Yine bir hal vardı dün gece ayda
yine bir nihal vardı akseden gölgesinde
böyle büyüleyici olmaya

Güneş sırtıma vurmadan,ısınmadan,
Ne baharı bilirim ben,
Ne de yaz aşklarını...
Aşkım ikisi de; hem ilki hem sonu.
Ve yaz...
Yaz,dan ayrıldığımda, kara bulutlar dolar içime,

Konamadan bir dala,
Kırıldı kanatlarım,
Çakıldım yere.

Göçtüm geldim,
Bırakıp çalı çırpı yuvamı,

Bir su damlasıdır hayalimdeki
kırılmış bir plâk döner içimde
kuyunun dibinden bir çıkrık sesi
eski bir şarkının güftesinden mi

derinden derine solur bir nefes

B u mektup şiirleri sana yazdığımı
U zun süre asla öğrenemeyeceksin

M ektup dedim de uzun zamanlar oldu artık yazmıyorum
E skisi gibi artık bayramlarda kart ta atmıyorum kimseye
K artlar ne güzeldi oysa hep biriktirirdim alırken iki tane alıp

Sen ıslak kaldırımlarda yürüyorsun
Sene bin-dokuzyüz-sekseniki
Pariste soğuk bir gün
Ben de sana sezdirmeden,peşinden,
Takip ediyorum seni...belki de farkındasın,
Yoksa çok önceleri mi yaşamıştık?