Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Önce hafiften esti ılık tatlı bir rüzgâr
ardından geldi yağmur incecikten yağdı kar
sonra hava karardı toz duman oldu her yer
ne ağaçlarda bir dal birden oluşan bu hâl
ne dallarda bir tek can ne çatı ne de bir dam
toz misali süpürdü ah bu iklimsiz eyyam

Hüzün kaplar içimi geceyse gölgelenir
maziyi düşündürür içli bir keman sesi
söğüt suya değende nota nota dökülür
dokunur bam telime yanık bir keman sesi

bir garip bir kimsesiz şu sahipsiz akşamlar

Mor ötesinden döndüm yorgunum
karanlığa alışık gözlerimi
güneş alıyor
Nil'in kucağında doğmuşum
oradan geliyorum uzundu yolum
azığım yanımda bir testi şarap

Şimdi yağmaya hazır simsiyah bir bulutum

Bulutlarla dans ettim dün bütün gece
sildim göz yaşlarını

dindiremedi gönlümün sağanak yağışlarını

Zade ile zedenin farkını öğrendim
şükürler olsun

öğrendim ya
pazıldan bir bir parça eksik
o da tamamlanınca

Dökülmüş sarı yaprakları
ıslak zemine

yağmur ağlamaklı

şiirim ağlamaklı

Şiirim şirinim
gel seni gelin edeyim
al

ayağına gümüş halhal
bir de al kuşak beline

Bir şarkı uğruna sana
sevgilim demek istedim
oysa hepsi o kadardı
sevgilim değildin benim
oyuncuyduk bu oyunda

Çektirdiğimiz fotoğraflar,çıkmamış,
Film yokmuş ki makinada.
Sabaha kadar uyumadılar,
Ayrılmadılar yanımızdan.

Çok güzeldi trenle yolculuk,

Geceler benim de sırdaşım oldu,
Yalnızlık, vefalı arkadaşımdı...
Yoluna bir ömür serdiklerimiz,
Ellere karışıp yabancı oldu...

Bizi bizden en çok sevenler aldı.