Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

İkide bir çıkıp gelme
üçte gel

sana da uygunsa
orda olmasam da bekle
mutlaka olurum tam saatinde

Biliyor musun
küskündüm taşa toprağa
denize koya yakamoza
kadına kıza

bunlar gençliğimdeydi

Has ipekten mendilimi yar işledi oya oya
ucu kırık bir mıhla
asılı kaldı aşk'ımız çarmıhta

buharları üstünde
henüz soğumamış

Şimdi rüzgarların şarkılar söylediği o dağın
gidip eteklerinden sarı çiçekler der

ve korkma kuşlar söyler annene
korkma ki annem ne der

Ipıssız bu sokaklar sen yoksun diye üzgün
belli belirsiz ışık odanda ziya ölgün

şu ağacın gölgesi sonsuza akan çeşme
şahit o dağ lalesi ve beyaz yaban gülü

Hatalar yaparak büyüyeceksin
Bu dikenli yolda sen de,
Sen de yürüyeceksin.
Ben senin sevdiğini bilirim ama
Sen seni seveni bilmeyeceksin
Bakamıyacağım gözlerinin içine

Motif motif
ince ve derinden
oyuyorsun içimi şiirlerinle
ellerimi uzatıyorum görmüyorsun
bağırdığımı sanıyordum oysa avaz avaz
duymuyorsun

Bu mavi hüzün de ne

ne oldu benim pembelerime
kimler çalmakta güneşlerimi
kimler onlar anne
ufkuma geriyorlar kara bir perde

Bir bulut çiz gök yüzüne
bembeyaz ruhu olsun
ağladı ağlayacak
gözleri yaşaracak
bir bulut çiz

Şiirden bir Şelale
köylü kızın saçları-adı
ya ayşe ya Emine

özendiyse şehirliye anası
belki hale ya da lale