Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Önce havayı kundaklıyorum
sonra sallıyorum aynalı beşikte
tıngır mıngır

iki karnımda
iki sırtımda

Has ipekten mendilimi yar işledi oya oya
ucu kırık bir mıhla
asılı kaldı aşk'ımız çarmıhta

buharları üstünde
henüz soğumamış

Ipıssız bu sokaklar sen yoksun diye üzgün
belli belirsiz ışık odanda ziya ölgün

şu ağacın gölgesi sonsuza akan çeşme
şahit o dağ lalesi ve beyaz yaban gülü

Şimdi rüzgarların şarkılar söylediği o dağın
gidip eteklerinden sarı çiçekler der

ve korkma kuşlar söyler annene
korkma ki annem ne der

Bu mavi hüzün de ne

ne oldu benim pembelerime
kimler çalmakta güneşlerimi
kimler onlar anne
ufkuma geriyorlar kara bir perde

Bir bulut çiz gök yüzüne
bembeyaz ruhu olsun
ağladı ağlayacak
gözleri yaşaracak
bir bulut çiz

Ne Tekfurun kızı
ne Süleymanın baldızı
ne Nazlının nazı
ne Sivaslının sazı

kader kardeş kader

Ol bade-i iç dediysem ah sen şarap mı sanmıştın
bana değil de ey canan ellere mi inanmıştın

hüsn-ü kalple inansaydın anlardın pür melâlimi
anlardın yar gelip geçen şu cilve naz celâlimi

Açıver perdeyi sevgilim
açıver tülü
bu akşam sana geldim

duvarda bir tablo
natilmort

Açığa çıkar sakladıkça
güneş yanığımız
dökülür pul pul

sıvadıkça sırtını alevlenir kıvılcımlar koşar at nala
bıçak kesip akmıyorsa kanımız oluk oluk