Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Şimdi ağacı ele alalım
dalında kuş ta barınır
altında adam da oturur
ne güzel geçinirler bir arada
Meşe Gürgen Kayın

Düş görüyorum
düş görüyor aklım

amuda kalkmış yürüyorum duvar diplerinden

aklımın bir gözü elâ

Birden aynaya takıldı gözüm içeri girdim
içerde özüm
özümün içinde bir nokta

hep o aynı ses
-cümle tamamlandı kondu noktası dedi

Tepside kalan
son böreği ben aldım
bir de satıcının
yorgun tebessümünü

doydum bir dilimiyle

Yerde bir gazete parçası bulsan oku
oku çocuğum
sanat ta kolda bilezik
donat kendini sanatla
lâkin
atak ol uyuşup kalma

Ben bir ağaç dalı bulsam
girsem altına

dal kırılır
yel kırılır

Ne zaman bir pencerenin açık
ve bana güldüğünü görsem
kanadı kırık serçe gibi
ordan ayrılmam bir yere
saklanır bir kuytuda
beklerim

Krediniz tükeniyor bilin siz
özel mülke girdiniz siz izinsiz
birbirini bulmuş da iki densiz
boş konuşup boş dururlar sahada

edep erkân saygı maygı kalmadı

Ellerinde çiçekler hem doluydu kucağı
ısırıp kanatmışça kanıyordu dudağı
kulaklarında küpeler Napolyon kirazından
ah bahar mı geldi ne nerden çıktı bu kiraz

turfandadır mutlaka pahalıdır turfanda

Ben bir çam ağacı olayım pencerenin önünde
Sen aç perdelerini de konuş benimle biraz
Kış günleri kar fırtına dışarda ayaz varken
Sen sıcak odanda pencerenin camlarında buğular,
O, buğuları küçüğüm minicik ellerinle sil
Bana bak benimle konuş biraz ne olur konuş biraz