Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Ey kederini kadehlerden içtiğim,
Sabah akşam kapısından geçtiğim;
Seni ebedi kaybettiğimi sandım.
Aradım durdum yıllarca...

Yoluma ışık tuttu sonunda,

Her gittiğim yere o da gelirdi
Yüzünün bir yanı lekeliydi
O bana aşıktı ben ona aşık
Bu iş biraz karışık
Siz ne anladınız
Benim iki gözü renkli bir kedim var da

Geceler benim de sırdaşım oldu,
Yalnızlık, vefalı arkadaşımdı...
Yoluna bir ömür serdiklerimiz,
Ellere karışıp yabancı oldu...

Bizi bizden en çok sevenler aldı.

Gümüş tas kalaylı tas altın musluk tutmaz pas
ilim ise yaşamak kimlere denir havas

tahayyülün fevkinde bir sır var ki semada
hani gün çiçeği var güneşe dönen çiçek

Zade ile zedenin farkını öğrendim
şükürler olsun

öğrendim ya
pazıldan bir bir parça eksik
o da tamamlanınca

Şimdi yağmaya hazır simsiyah bir bulutum

Bulutlarla dans ettim dün bütün gece
sildim göz yaşlarını

dindiremedi gönlümün sağanak yağışlarını

Dökülmüş sarı yaprakları
ıslak zemine

yağmur ağlamaklı

şiirim ağlamaklı

Şiirim şirinim
gel seni gelin edeyim
al

ayağına gümüş halhal
bir de al kuşak beline

Bir şarkı uğruna sana
sevgilim demek istedim
oysa hepsi o kadardı
sevgilim değildin benim
oyuncuyduk bu oyunda

Sen buselerinle dağlamak istersin
efkârımın gamzelerinden
hasrete dayanamaz
o ateşte erirsin

buzdan bir kuytu