Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

O gece burda yoktum,filhakika
Ay şahit
Yalancı olanlarsa yıldızlar

Kelime damlaya damlaya birikti
Döndü cümleye seni sevdiğimi ilan ettim

Aman Allah’ım ne yaptın Başak onlar da ne öyle ipek çoraplar, topuklu ayakkabılar ne oldu sana böyle?

-Ne yani beğenmedin mi
-Nerden buldun bunları?
-Ablamıın şimdi arar durur...

Yüreğindeki musalla taşına her yatıp uzandığımda
dilinden fatihalar dökülüyor...

eski harap bir yapı gibi garipler mezarlığındayım sanki o saatlerde
bir şeyler mırıldanıp yanımdan gecip gidiyorsun
benden daha ölüsün

Dudaklarım kıpır kıpır
usul usul bir duanın dinginliğinde
güzelleşiyor çehrem

aynaya bakıyorum bu kez içim görünüyor
başka bir ben aynadaki

Yağmur hafiften çiseliyor
seni bana getiriyor toprak kokusu
ve güneş
yapmazsa oyun bozanlık
birazdan ebem kuşağı doğar
sen gelirsin

Derdimi deşme şiir
anlatsam
etin yanar kemiğin erir

konuşacak ne var ne anlatayım ki bir başlasam
her cümlem zehir

O da öyle bir günmüş
gelip geçti o günler de

şimdi bakıp duruyorum o maziye
yine gelip geçen
anılara düşen

Bulutlardan indin süzülerek
meleğim seni Tanrı gönderdi

itinayla eller üstünde
bu melek büyüyecek
bu bebek büyüyecek

Bağımsız denemeler

İnandın sen keşişlerin fendine
suyu çeker oldun kendi bendine
cennetliğim diyip kendi kendine
pay verip hanene gönül aldanma

Küçük adımlar dedin
önemsemedin
bak biri aldı da gitti
küçük adımlar dedin
gitmez gidemez sandın
aldandın