Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Akşamları yola bakarken yorulup
uyuyakalıyorum
olduğum yerde

sonra gece uykusuna karışıyor uykum
orada öyle üzerimde hiç bir örtü olmadan

Ceryan gibi çarparım
ağzın bir yana gider burnun bir yana

köre sordular dediler bu ne renk
dedi beyaz

Saçımda kelebekler geldin diye
Kuşlar su içiyor kirpiklerimden

Bir damla suya muhtaç çiçeklerim
Hüznüme eş olup güller ağlıyor

Kimisi gelin olur telli duvaklı
gider baba evinden

kimi yatılı okula
zor gelir ayrılmak ana kucağından
baba ocağından

Ne zaman bu son desem
buğulu gözlerin geliyor us'uma
saatlerce dikilip karşımda direncimi kırıyor
sanki etimden et canımdan cansın
suskunluğunun ayazında donuyorum
havasızım

Ormanlardan bir ağaç cebimde
seni yazarım belki
kara tahtaya gelesi
kara kitaplara giresi

yağmur yapışık camlarıyla

Aşın var azığın var
kışın var yazın var

sayfamda inci mercan d/izin var
biliyorum bir tanecik
gözbebeğin kızın var

Sana geldim halelerimle
gözümden akıp ta damlayamayan
inci tanesi gibi gözümün altında
bir damla

lakin ömrüm boyunca

Davet et demiyorum
gelirim diye de söz vermiyorum
gelir miyim
gelmez miyim
bilmiyorum bilemiyorum

Burada da havalar güzel diyeceğim ama
dün fırtına vardı
eeh olacak o kadar
eski Mart çıkmadan
sittey-i sevir geçmeden
ısınmaz havalar