Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Sen de cahil diyerek başa kakma
Dön de kendine bak her yerin çakma
Dersten faydalandık yarım bırakma
Bize çok lazımdı bu ders vallahi
Siz hangi okuldan mezundunuz sahi

Selam gönder kuşlarla
daraldığında

içinde bir şeyler kıpırdanıyorsa
maziyi andığında

Garip gurbetteyse sılasın özler
yolu yokuş ise neylesin dizler
kapıda bacada kalınca gözler
ömrüm bayram bilmez ben ah neyleyim

alem bayram eder çalınır sazlar

Ben seni Bodrumdan tanırım a güzel
dolaş Avrupayı dolaş Asyayı gel
tanı da gör güzel gör bu coğrafyayı
biz seninle gel de açmadan arayı
görkü Kerem neymiş Leyla nasıl sevmiş
dillere destan aşk ben seni Bodrumdan

Şiirimin gözleri çakır
çakır da
vay aman
dur ben ölem

ah aman

Orda uzaklarda,çok uzaklarda düştü bir uçak,
üç parçaya bölündü,burda yüreklere kor düştü
Kor düştü...
Sel oldu cenazede gözyaşı sele dönüştü...
Kalplere girdi zalim,paslı bir bıçak
Feryat figanla ünlendi yer gök,sanki cehennem zamanı,

Bir zerre idim oldum oluşdum
Kekremsi buruk idi lezzetim
Esasında yok iken bir meziyetim
Kendi nurundan hulus eyledi

Laleye menekşeye boyun eğdirdi

Ekl içün harâmı katup âşinî semm eyleme
Masivâ râyihanesine meyl edüp şemm eyleme
Rıây-ı bâri içün ihtiram kıl mahlûkuna
Komşuna eylê tevazu yok yerê zem eyleme
Herkesin hûkûkunâ eylê riâyet daima
Beyhude kalbini kırup namıni kem eyleme

Niye niçin dokundun felek
helâl paraydı
alın teriydi
şans gülmüştü neden sonra
niye
niçin

Ah şakayık
Hazan ekşisi kekre düş
Uçurumundan yuvarlandığım

Güve yemiş tüm ümitlerimin
Ah pörsük geçmişin