Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Garip gurbetteyse sılasın özler
yolu yokuş ise neylesin dizler
kapıda bacada kalınca gözler
ömrüm bayram bilmez ben ah neyleyim

alem bayram eder çalınır sazlar

Şiirimin gözleri çakır
çakır da
vay aman
dur ben ölem

ah aman

Orda uzaklarda,çok uzaklarda düştü bir uçak,
üç parçaya bölündü,burda yüreklere kor düştü
Kor düştü...
Sel oldu cenazede gözyaşı sele dönüştü...
Kalplere girdi zalim,paslı bir bıçak
Feryat figanla ünlendi yer gök,sanki cehennem zamanı,

Bir zerre idim oldum oluşdum
Kekremsi buruk idi lezzetim
Esasında yok iken bir meziyetim
Kendi nurundan hulus eyledi

Laleye menekşeye boyun eğdirdi

Aşk
a bile bir yelken açamadım
Amiral battı
ben saklandım korsanlardan

kuleye hapsedip kendimi

Yine tane tane dökülüyorsun
misali inci
boynunda

onu buna
şunu buna

Senin beni sevebilmen
seni seviyorum demen
emsalsiz bir şıklık

bula bula beni mi buldun a ufaklık

Ben biraz şiirlerini okur
bayram ettiririm gözlerime
bütün meşaleleri yanar gözlerimin
fener alayları geçer caddelerinden
mehter takımları bayramlarımdan

Şimdi ben size bir elbise dikerim
yandan yırtmaçlı

selülitli bacağınız görünür
tınmaz ruhum çoktan şerbetli

Altın elmas olsa da mutlu eden ayıcık
sallanırdık gün boyu kanepe salıncakta

'mavi nurdan bir ırmak' hep hatıralarımda
altın gümüş pırlanta mutlu eden ayıcık