Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Önce suyunu verdim kuruma
solma diye
sonra fotoğrafını çektim
unutulma diyerek

selfi diyorlar bu günlerde kendi resmini çekmeye

Her şeye gülerdi
öldüğünde de güldü

güllerin ağıt mevsiminde
yalnız bir kere ağlamıştı

İşte şurdayım bul beni
Böyle mi oynanıyor saklambaç
Öğret bana arkadaşım
Ozan geliyor kaç kaç
Şu ağacın altına saklan

Küçük adımlar dedin
önemsemedin
bak biri aldı da gitti
küçük adımlar dedin
gitmez gidemez sandın
aldandın

Ne duruyorsun şair, avare avare,
Gücenmiş bak adını anmıyor,
İki satır yaz şu yare.
Dargın bütün doğa dargın,
Kabul etmez toprak kanı,
Bu düzen böyle gitmez.

Baharda yine kar suyu gelir
Çocuklar baraj yaparlar
Taş taşır kum taşır döşer oynarlar
Dağlarda hiç kar kalmaz hepsi de erir
Binbir çiçeğe can hayat verir
Kar yağar mı acep Ekim ayında

Belli oldu bu gün senin canın çok sıkılmış canım
şimdi tutuver elimden kırlara bir açılalım
taze taze soluklanıp gel bu günü yaşayalım
cemreler düştü düşecek patlayacak tüm baharlar

tarlalarda uyanış var pembe mavi hem de allar

O cevval kadının nedense sönmüş neşesi
hüzünlü yüzüne düşmüş akşamın gölgesi
solmuş gözlerinin o güzelim Menekşesi
kısık sesle hüzzam bir şarkı terennüm eder
güne inen akşam gibi gölgeler ve keder
zikreder gibidir akşamı bildiren saat

Bak yıldızlar göz kırpıyor
Gece bizi selamlıyor
Gök yüzünden ışık yağıp
Yeryüzünü kucaklıyor

Martı balık yarışıyor

Utanır deniz çıplaklığından,
ürperir ki düşen ay ışığından,
mor haleler uçuşur akşamlarda...

mügeler takılı buklelerinde,
deniz gelin olur köpükler duvak,