Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Gökyüzü yorganımız çimenler yatak olsun
serpilsin gülüşüyle kızıl bir gül anında
yağsın yıldızlar bir bir başımıza taç olsun
oynaşsın hücrelerin hayat bulsun kanında

çağlayanlar çağlasın dağlar selama dursun

Korkularımı alır koynuma yatardım
dışarda yağmur yağardı- korkularım büyürdü
sen büyürdün

yağmurlarla beslenirdi aşkımız
tabiat ananın kucağında

Ben senin çocukluğunun ellerini öpüyorum
biraz çamurlu da olsa
korkma tasalanma
alnıma komam
telaşlanma
sen ki şimdi kocaman yetişkin biri

Sözler sağırlaşmış duymuyorlar beni
şarkılar zehrediyor yine gecemi

yorgun bitkin bir sevdanın the end' indeyim
o acıklı filmdeki sevda dilenen dilencin benim
kalbim yırtık pırtık gözlerim hasret sana

Girdim gaplan kürküne-ne
gacıları gorhuttum mu

miyaav dedim
anlamadı tınmadılar

Yedek anahtar

Karıştırırım telaşla ceplerimi
çoğu kez bulamam aradığımı

hiç aklımda yokken

Git artık bende kalma
ne beni götür giderken
ne sen burda kal
sana senden habersiz dedim hoşça kal

azat ediyorum diye

Düş/ün bile haram bana
sevdan bana bir handikap
yerle bir olmuş
gönüldeki mihrap
seni uykulara katmıştım
çocuk yanını

Yola çıksam tefekküre;
bir türkü yaksam şu heybetli dağlara
Dağlar bana ses verir mi?

Yol üstünde bir çeşme görsem, hasbıhal etsem çeşmeyle,
Gördüğünü anlat derim, sonra kana kana su içerim...

Yeni bir senle
başım dertte
kaç bedene ruh oluyorsun
çok oluyorsun çoğalıyorsun gitgide

git