Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Akşam üzgün,gece yorgun
Gün istekli.
Sarıp sarmalıyor,zamanın eli...
Rüzgar öfkeli,öfkeli.
Yağmur sabrıyla yağıyor...
Deniz sabırsız,

Ne zaman bir pencerenin açık
ve bana güldüğünü görsem
kanadı kırık serçe gibi
ordan ayrılmam bir yere
saklanır bir kuytuda
beklerim

Ellerinde çiçekler hem doluydu kucağı
ısırıp kanatmışça kanıyordu dudağı
kulaklarında küpeler Napolyon kirazından
ah bahar mı geldi ne nerden çıktı bu kiraz

turfandadır mutlaka pahalıdır turfanda

Ben bir çam ağacı olayım pencerenin önünde
Sen aç perdelerini de konuş benimle biraz
Kış günleri kar fırtına dışarda ayaz varken
Sen sıcak odanda pencerenin camlarında buğular,
O, buğuları küçüğüm minicik ellerinle sil
Bana bak benimle konuş biraz ne olur konuş biraz

Krediniz tükeniyor bilin siz
özel mülke girdiniz siz izinsiz
birbirini bulmuş da iki densiz
boş konuşup boş dururlar sahada

edep erkân saygı maygı kalmadı

Allah'ım bu masumların haklarını yerde koma
bize bizden fayda olsun
Allah'ım yeter artık bu son olsun
Antonis Putin Obama
biliyoruz bu felakette bütün dünya
hepsi üzgün herkes yanımızda ama

Ben terapist pedegog iç mimar
ya da gazeteci olmalıymışım
ama bu mesleklerden birini seçip
şair veya ressam da olmalıymışım

yani bir sinema olsaymışım

Çok önceden yazmış biri
kim yazmışsa bu şiiri
ben ona el olurum

git diyen birine bana
ben ona gel olurum

Biliyor musun
küskündüm taşa toprağa
denize koya yakamoza
kadına kıza

bunlar gençliğimdeydi

Kim kopardı dalından seni
işim gücüm çiçek hikâyeleri derlemek benim
Menekşe de güzel sen de güzelsin Hanımeli

Krizantem de güzel sen de Nilüfer
Itırın kokusu