Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Ben ağaç olsam; sen gölgesi
Ben su olsam, sen su sesi...

Bülbül olsam, gül olur musun?
Hadi bir akşam sefası yapalım.
Ben kahve kaynatayım;

Küfrediyor bazı da şükrediyor
ağzı bozuk argo onda

kibarlık dersen budalası
hem fakir hem zengin
hem cimri

Saç da yakışırdı sakal da
o güzel yüze

yüze yüze gelirdi havuzun kıyısına
sohbet ederdik
iki kolejli gibi

Geceye bir perde çekiyor gözlerin
telefonun çalıyor biteviye
açmıyorsun

kollarım gökyüzü oluyor sen
yıldız kümesi

Ayrılığa çıktı vize
hasreti koydum valize
gidiyorum gidiyorum
sorsalar gurbet neresi
bir mendil bir de düdük sesi
bazı vapur bazı tren

Ne nefret et benden
ne sev beni

kuşlara bak beni hatırla

beni unutma

Her açışta gıcırdayan demir bahçe kapısı
aşınmış eşikleriyle o ahşap ev
numarası
9

hangi uğursuz saatlerde hangi yabanıl el

Hangi şiirini okusam duygulanırım
az gelir beğendim demek
lâl olur dilim düşer gözümden damlalar
enikonu gururlanırım böyle bir arkadaşım var diyerek
nasılı niçini nedeni yok bu da Allahdan
uzak iklimlerden uzak mesafelerden

Bir kapı oluyorum
bir armudun sapı
üzümün çöpü

beğenmeyen küçük oğluna almasın

Hayal teknesi

Geçmiş güzel gecelerden bir şiir düşmüş ki denize
yüze yüze yorulmuş yorgun düşmüş mecalsiz
tutunabilseydi ahh o hayal teknemize